„Al toen ik overspannen was, ben ik ermee begonnen om mijn hoofd leeg te maken”, vertelt de inwoner van Hardinxveld-Giessendam. „Dat werkte toen goed en nu nog steeds. Toen ik weer ging werken, ben ik blijven fietsen.”

Afhankelijk van het weer trapt De Jong drie of vier dagen per week naar timmerfabriek Bos in Goudriaan, een kleine 14 kilometer ten noordoosten van zijn woonplaats. Die afstand legt hij af op een toerfiets met 27 versnellingen. „Die kan ik iedereen aanraden”, zegt De Jong. „Ik zie veel mensen op een elektrische fiets zitten. Maar als je de gezondheid hebt, is het beter voor je lijf en voor het milieu om op eigen kracht te trappen. Je moet dan meer inspanning leveren. Daardoor ben je meer in beweging.”

Vogelaar

De Jong heeft geen ondersteuning en hij fietst ook niet op een racefiets. Toch zorgt hij ervoor dat hij een snelheid van ongeveer 25 kilometer per uur heeft. „Doordat ik zo vaak fiets, ben ik van lieverlee een beetje getraind. Daardoor heb ik er behoorlijk de vaart in, al komt dat ook doordat ik zorg voor keiharde banden en een gesmeerde ketting.”

Op zijn fietstocht valt het De Jong op hoe wondermooi Gods schepping is. Op het stalen ros heeft hij daar meer oog voor dan in de auto, merkt hij. „Dan zie ik minder omdat ik sneller rijd en meer op de weg moet letten. Tijdens mijn fietstocht ga ik dwars door de polder en langs het water. Ik doe er weleens langer over dan de routeplanner aangeeft.”

De Jong is een fanatieke vogelaar. Soms stopt hij om dieren te fotograferen. „Zo kwam ik eens een zeer zeldzame witte meerkoet tegen. Op een andere fietstocht telde ik maar liefst 63 witte zilverreigers. Mijn vrouw moppert weleens dat ik later thuis ben dan zij had gedacht.”

Zonsopgangen vindt De Jong het mooiste. „Onbegrijpelijk dat mensen dan nog op bed liggen.”

Dit is het derde deel in een serie over sportief naar het werk gaan.