Of de lancering dan echt kan gebeuren, is nog niet zeker. De raket staat al een tijdje stil op het lanceerplatform. Binnenin zit een systeem dat de raket in geval van nood kan opblazen, als hij bijvoorbeeld van zijn koers raakt. De accu daarvoor moet regelmatig getest worden. De NASA gaat om ontheffing daarvoor vragen. Als die niet komt, moet de raket terug naar de hangar en loopt de lancering weken vertraging op.

De lancering werd afgelopen weekeinde afgeblazen. Toen de brandstoftank werd gevuld met vloeibare waterstof ontdekte de NASA een lek. Het bleek niet mogelijk het probleem op tijd op te lossen. Op 17 september, volgende week zaterdag, wil de NASA als proef de tank weer vullen om te kijken of alles dan naar behoren werkt.

Het wordt de derde lanceerpoging. De eerste ging niet door omdat het niet lukte een van de vier raketmotoren op de juiste temperatuur te krijgen.

De Verenigde Staten willen over een paar jaar weer mensen naar de maan en terug brengen, voor het eerst sinds 1972. Als generale repetitie moet een ruimtevaartuig zonder mensen aan boord de moeilijke oversteek maken.

Het is de bedoeling dat het vaartuig in ongeveer anderhalve maand richting de maan vliegt, er een paar rondjes omheen draait en daarna terugkeert naar de aarde. De vlucht moet eindigen met een plons in de Grote Oceaan, waarbij het vaartuig aan parachutes hangt. Bij een lancering op 23 september zou dat gebeuren op 18 oktober. Als de raket op 27 september opstijgt, is de landing op 5 november.

Het Amerikaanse maanprogramma heet Artemis. Daarvoor is de krachtigste raket ooit gebouwd, het Space Launch System (SLS). Helemaal bovenin die draagraket zit het nieuwe vaartuig dat daadwerkelijk naar de maan en terug moet gaan, de Orion. Het achterste deel, dat voor energie en voortstuwing zorgt, is door Europa ontwikkeld. De zonnepanelen die elektriciteit opwekken, komen uit Leiden.