Koning Willem-Alexander was vooral geïnteresseerd in hoe de medewerkers van het COA en van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) de schrijnende situatie bij het centrum hebben ervaren. Unaniem zeiden zij dat dit niet is wat zij willen. „Je bent bij COA gaan werken om iets voor de gevluchte medemens te doen en je krijgt het gevoel dat je faalt”, zei één van hen. De koning leek onder de indruk en zei te beseffen dat de medewerkers meer dan hun best doen om de vluchtelingen te helpen.

De koning sprak in de aankomsthal een Iraans gezin en twee mannen uit Syrië. Deze mensen waren net een dag in het centrum en zeiden dat ze goed werden opgevangen. Op het veld voor het centrum, waar honderden asielzoekers nachtenlang buiten hebben geslapen, verdrongen de asielzoekers zich om een selfie te kunnen maken met de koning. Enkelen gingen over hun situatie met de koning in gesprek.

Bij het aanmeldcentrum in Ter Apel hebben de afgelopen periode meermaals honderden asielzoekers buiten moeten slapen omdat er voor hen geen opvangplek gevonden kon worden. Ook de hygiëne liet te wensen over: zo zijn er beelden verschenen van smerige dixies waarin de uitwerpselen opgestapeld lagen. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd, die vorige week alarm sloeg over de gezondheidssituatie, kondigde dinsdag de komst van douches en wasbakken aan.

Op het veld voor het aanmeldcentrum sprak de koning met medewerkers van het Rode Kruis, Vluchtelingen Werk en Artsen zonder Grenzen. Die zeiden onomwonden dat de situatie in Ter Apel de afgelopen weken slechter was dan die in menig vluchtelingenopvangkamp in het buitenland. „Er waren mensen die wekenlang geen medicatie meer hadden gehad. Enkelen waren zo ziek, dat zij naar het ziekenhuis moesten. Dat was niet nodig geweest”, zei Linda Buijze, verpleegkundige van Artsen zonder Grenzen. Ze bood de koning en passant een hoestdrankje aan toen die zei dat hij herstellende was van een longontsteking.

De koning sprak ook met de wijkagent uit Ter Apel en agenten van de vreemdelingenpolitie. Doordat de doorstroming stokt in de asielketen, blijven mensen langer in het Groningse dorp rondlopen dan nodig is, zeiden ze. Ze kregen meer en meer te maken met uitwassen en vervelend gedrag. „We zijn meer bezig met de handhaving van de openbare orde dan met de opsporing”, zei een van hen.