Het lijkt of de kleine Suzanne in de gaten heeft dat er over haar gepraat wordt. Tussen de spijlen van de box door trekt ze vrolijke grimassen naar het bezoek. Haar lach klinkt door de huiskamer. Ze zal zich er nog niet van bewust zijn dat ze op de dag -7 december 2003- geboren is dat ook prinses Amalia het levenslicht zag.„Dat vertellen we haar zo snel mogelijk”, verzekert moeder Van Dijk. „Mijn man Jan en ik willen nog een keer met haar en haar zusjes Marleen en Babette naar Wassenaar en Den Haag, om eens te kijken in welke omgeving Amalia opgroeit.”

Marian weet zich de geboorte van haar ’prinsesje’ in ziekenhuis Gelderse Vallei in Ede nog goed te herinneren. „De geboorte ging goed en de dag gleed stilletjes voorbij. Totdat ik ’s avonds hoorde van de geboorte van de koninklijke telg. Vanaf dat moment kreeg de komst van Suzanne een extra dimensie. Heel leuk was ook dat we veel kaartjes kregen waarop de tekst ”Gefeliciteerd met jullie prinsesje” stond. Zelfs van mensen die we geen geboortekaartje hadden gestuurd kregen we post, omdat ze onze naam en foto herkend hadden in deze krant van 8 december 2003.”

Bijna een halfjaar later las Marian de aankondiging van de babymeeting op Paleis Het Loo. Zuigelingen -maar waarschijnlijk het meest hun ouders- konden genieten van de tentoonstelling ”Oranje in de wieg”.

„Het was een geweldige dag”, vindt Marian. „Toen Jan en ik zo veel ouders bij elkaar zagen, beseften we pas hoe veel kinderen er ongeveer op één dag in Nederland geboren worden. Ieder ouderpaar kon zich opgeven door een foto op te sturen. Bij binnenkomst in de hal van de tentoonstelling hing een groot vel met een portret van Amalia. Daaromheen waren alle ingezonden babyfoto’s opgeplakt.”

Bij de lunch troffen vader en moeder Van Dijk rijk gedekte tafels aan. „Voor iedere baby stond een potje Olvarit klaar met daarop een kartonnen, goudkleurig kroontje. Jan en ik hebben met veel ouders gepraat. Alle verschillen vielen op die dag min of meer weg. We hadden allen één ding gemeen, maar ieder met een verschillend verhaal.”

Aan tafel zat het Rhenense echtpaar naast een vader en moeder uit Amsterdam. „Zij vertelden dat hun baby verschoond was door de Amsterdamse burgemeester Cohen toen hun kindje met 23 andere zuigelingen uit de stad op 7 januari te gast was in zijn ambtswoning. Aan het einde van de bijeenkomst had Cohen laten zien het verschonen van de luier machtig te zijn.”

Een groepsfoto was het sluitstuk van de babymeeting bij Paleis Het Loo. Een geweldig grote groep bij elkaar”, vertelt Marian, terwijl ze de groepsfoto laat zien. Zichtbaar trotse ouders of verzorgers bezetten de trappen voor het paleis. Hier en daar verraadt een hoofd met wel erg grijze haren dat sommige baby’s die dag onder de hoede van opa en oma naar Apeldoorn zijn gekomen. „Waarschijnlijk hadden zij oppasdag”, grapt Marian.

Als geschenk kregen alle baby’s een tas mee naar huis met Oranjeartikelen en het boekje ”Een Koningskind” van ds. C. A. ter Linden, waarin het verhaal van Ruth verteld wordt. „Maar dat was niet ons enige cadeau. Suzanne kreeg al eerder uit handen van de Rhenense burgemeester Naafs een exclusieve geboorteset met acht euromunten uit het geboortejaar van Amalia en een speciaal ontworpen zilveren penning.”

Moeder Van Dijk denkt nog regelmatig aan de gelijktijdige geboorte van hun Suzanne en prinses Amalia. „In de opvoeding van Suzanne bijvoorbeeld. Ik ben wel eens benieuwd hoe prinses Máxima omgaat met haar kindje”, zegt Marian. „Máxima is vaak op pad met haar man. Ik kan soms best medelijden met Amalia hebben als ik me dat indenk. En kan Máxima wel voldoende genieten van haar kleintje? Kunnen prins Willem-Alexander en zijn vrouw wel zichzelf zijn? Ik hoop het. Ik ben in ieder geval blij dat ik niet in hun schoenen hoef te staan.”

Marian voelt door alle gebeurtenissen een extra verbondenheid met het koningshuis. „Bij de eerste verjaardag van Suzanne -en dus ook van Amalia- wilde ik de vlag uithangen. Maar prins Bernhard was overleden en er mocht dus niet gevlagd worden. Maar volgend jaar laat ik Suzanne een kaartje sturen naar Amalia.”

Op zoek naar het verhaal achter opvallende berichtjes van het afgelopen jaar. Vandaag deel 5 in een serie.