Wie is Jeanine Stouten? Heeft u al meer gepubliceerd?

„Ik ben 49 jaar en woon met mijn gezin op het eiland Schouwen-Duiveland. Ik werk veel met kinderen en jongeren, deels als zzp’er, deels in het voortgezet onderwijs. Twaalf jaar heb ik op de basisschool voor de klas gestaan. In die jaren heb ik als leerkracht meegeschreven aan de taalmethode voor groep 3, ”Taal Oceaan”. Ook heb ik een bijdrage geleverd aan de gedigitaliseerde versie van de godsdienstmethode ”Hoor het Woord”.”

Wat motiveerde u om het boek ”Onderzoekt de Nederlandse Geloofsbelijdenis” te schrijven?

„Naast de ‘gewone’ klas heb ik ook een paar jaar de verrijkingsgroep lesgegeven. De leerlingen in de verrijkingsgroep kwamen van drie verschillende basisscholen in de buurt. We konden dus geen standaard Bijbelrooster volgen. Voor mij was het boek ”Zonder enige twijfel”, over de Nederlandse geloofsbelijdenis, van ds. A. Moerkerken heel leerzaam. Dat boek, bedoeld voor de lidmatencatechisatie, leende zich door zijn opbouw goed als basis voor Bijbelstudies. Zo rijpte het idee om van alle 37 geloofsartikelen een Bijbelstudie te maken, inclusief vragen. Kinderen reageerden er heel positief op. Naar aanleiding van die lessenserie is het boek ontstaan.”

We herdenken dit jaar de vijfhonderdste geboortedag van Guido de Brès, de opsteller van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Dat zou ook meegespeeld kunnen hebben?

„Dat heeft niet meegewogen bij de totstandkoming van het boek. Toen ik voor het eerst met de uitgever aan tafel zat, was het november 2020. Ik zie mezelf overigens niet als auteur van dit boek, maar als na-verteller. De woordkeus, de zinsopbouw en het verhalend schrijven gaan me gemakkelijk af, maar het gaat in elk artikel wel om de juiste fundering van de geloofsleer. Daarom hebben diverse mensen, onder anderen ds. Moerkerken, meegelezen. Dat Guido de Brès wordt herdacht in het jaar waarin dit boek uitkomt, is natuurlijk wel een mooie bijkomstigheid.”

Een belijdenisgeschrift is niet eenvoudig, is zeker voor jongeren niet erg toegankelijk. Dat is nu opgelost?

„De Nederlandse Geloofsbelijdenis is onderbelicht, zeker voor de doelgroep kinderen/jeugd. Er zijn enkele kerkelijke gemeenten waar de Nederlandse Geloofsbelijdenis bepreekt wordt, maar ik heb dat zelf nooit meegemaakt. De hogere groepen in het basisonderwijs krijgen vaak wel les uit de Heidelbergse Catechismus. Het is prachtig en ook heel teer om de catechismusvragen en antwoorden aan leerlingen uit te leggen in woorden en voorbeelden die bij hun leeftijd en hun niveau passen. Een dergelijke benadering verdient de Nederlandse Geloofsbelijdenis, als tweede Formulier van Enigheid, zeker ook. Een eenvoudige uitleg van voor kinderen moeilijke begrippen of zinsneden, verduidelijkt met hedendaagse voorbeelden, kan zeker bijdragen aan meer inzicht en verstandelijk begrip. Om dat te bereiken, moet je wel goed naar kinderen kijken en in begrip en aansluiting dicht bij hen blijven. Daar ligt absoluut mijn hart.”

U noemt uw boek onder meer een werkboek. Kinderen moeten aan het werk om de Nederlandse Geloofsbelijdenis te begrijpen?

„Een stukje didactiek die we uit het onderwijs kennen is: kinderen aan de slag laten gaan met nieuwe leerstof die de leerkracht heeft uitgelegd. In het oefenen daarmee maken ze zich de stof eigen. Het onthouden van nieuwe dingen lukt beter als kinderen er op verschillende manieren mee bezig zijn. We hebben ook geprobeerd recht te doen aan de verschillen die er tussen kinderen zijn. Het ene kind stelt uit zichzelf al vragen bij een verhaal. Het andere kind heeft daar wat meer stimulans voor nodig. Het derde kind is niet zo’n gemakkelijke prater en gaat liever aan de slag met een puzzel. De bij iedere les afgedrukte vragen zijn vooral ook bedoeld als handvatten voor ouders en leerkrachten om een gesprek op gang te brengen.”

Jeanine Stouten-Goud, auteur van een (werk)boek over de Nederlands Geloofsbelijdenis