De verdachte had al langer een conflict met enkele huisgenoten, onder wie het latere slachtoffer. Beiden verbleven in een woning voor arbeidsmigranten. De huisgenoten wilden dat de man die woning zou verlaten, omdat hij was ontslagen. Tijdens de bewuste nacht had hij zijn kamerdeur op slot gedraaid, nadat er meerdere keren op zijn deur was gebonkt. Omdat hij zich niet veilig voelde, heeft hij gekeken of hij zijn kamer via een raam kon verlaten, maar dat ging niet. Daarom had hij een mes naast zijn bed gelegd. Later die nacht drong het latere slachtoffer onder invloed van drank en drugs de kamer van de man binnen en viel hem aan terwijl hij in bed lag.

De man werd op zijn hoofd geslagen en pakte tijdens de aanval het mes, waarmee hij zijn belager in de buik stak. Naar eigen zeggen deed hij dat niet opzettelijk; hij had zijn huisgenoot slechts willen afschrikken. De politie hield de man, die zelf gewond was geraakt aan hoofd en gezicht, direct na het incident aan.

Volgens de rechtbank is de verklaring van de verdachte consistent en geloofwaardig en wordt die ondersteund door onder meer getuigenverklaringen. De rechtbank begrijpt dat de man zichzelf moest verdedigen tegen de aanvaller, nadat een vlucht onmogelijk was gebleken. Het Openbaar Ministerie en de advocaat van de verdachte waren dezelfde mening toegedaan.