Gun ouders van Archie afscheid in alle rust
Het verdriet van de ouders van de twaalfjarige Archie Battersbee is nauwelijks te beschrijven. De Britse jongen raakte vier maanden geleden bewusteloos en heeft sindsdien nauwelijks meer een teken van leven gegeven. Na een lange juridische strijd kreeg moeder Hollie Dance vrijdag de meest recente teleurstelling te verwerken. Verschillende rechters oordeelden al dat de behandeling mag worden stopgezet en nu is ook besloten dat hij het ziekenhuis niet mag verlaten. „Waarom wordt het ons niet toegestaan om ons kind naar een hospice over te brengen om daar samen, in besloten kring, zijn laatste ogenblikken, zijn laatste dagen door te brengen?”
De behandeling van Archie houdt de Britse pers al een aantal weken bezig. Dat zal deels te maken hebben met de oorzaak van het tragische ongeval. De jongen deed waarschijnlijk mee aan een levensgevaarlijk spel via het sociale medium TikTok. Kinderen filmen zichzelf daarbij terwijl ze flauwvallen, bijvoorbeeld door lang hun adem in te houden.
Daarnaast is er het hevige verzet van moeder Dance tegen het stopzetten van de behandeling. Ze meent dat haar kind weliswaar hersenschade heeft opgelopen maar dat herstel nog mogelijk is. Artsen sluiten dat uit. Ze hebben in een reeks onderzoeken vastgesteld dat Archie hersendood is: zijn hersenen vertonen geen enkele activiteit meer, er stroomt geen bloed meer door de hersenen, een deel van de hersenstam is afgestorven en dat is ook onomkeerbaar. Het is verdrietig om vast te stellen, maar dit leidt tot de conclusie dat Archie niet meer leeft. Dat machines de bloedsomloop gaande houden en het lichaam op het eerste gezicht blijft functioneren, verandert niets aan de werkelijkheid. Omstanders hoeven dan het sterven niet langer te rekken en dienen, hoe moeilijk dat ook is, plaats te maken voor de dood.
Deze verdrietige zaak vraagt om grote zorgvuldigheid. Allereerst bij het daadwerkelijk vaststellen van hersendood. Daar zijn strenge protocollen voor. Terecht, want ook artsen kunnen zich vergissen en het gaat hier letterlijk om een zaak van leven of dood.
Als artsen de beademing van Archie stoppen, is dat geen vorm van euthanasie, want hij leeft niet meer. Zorgvuldigheid is daarom geboden bij het bespreken en beoordelen van deze moeilijke gevallen, want die zijn vaak niet met elkaar te vergelijken. Er zijn inderdaad voorbeelden van mensen die na een lange periode van bewusteloosheid weer ‘ontwaakten’. Een vrouw uit de Verenigde Arabische Emiraten kwam na 27 jaar weer bij bewustzijn. Zij was echter niet hersendood verklaard, was ook niet al die jaren in coma maar had een langdurige bewustzijnsstoornis.
Dat neemt allemaal de pijn en het verdriet voor de ouders van Archie niet weg. Juist vanwege de vele meningsverschillen met artsen en rechters was het toch beter geweest als de artsen al het mogelijke hadden gedaan om de jongen over te brengen naar een hospice, zodat de ouders daar in de besloten omgeving afscheid van hem konden nemen.
