De protesten komen niet uit de lucht vallen. President Santokhi kon bij zijn aantreden twee jaar geleden rekenen op enorme steun van de bevolking, die bij de verkiezingen had afgerekend met tien jaar wanbeleid onder leiding van zijn voorganger Desi Bouterse. De oud-legerleider had met zijn regering de vroegere kolonie naar de financiële afgrond geleid. Vooral Santokhi’s belofte dat hij het allemaal anders zou doen en een transparant beleid zou voeren, werd geloofd. Zijn partij VHP kwam als grootste uit de bus. Hij zou het land uit de misère halen, op weg naar een rijke toekomst.

Twee jaar later is van al die beloftes niets terechtgekomen. Ook onder Santokhi’s leiding viert de corruptie hoogtij en de economie staat er slechter voor dan ooit. Bovendien hebben tal van familieleden en vrienden goedbetaalde baantjes gekregen bij staatsbedrijven. Weer anderen zijn benoemd tot regeringsadviseur, een functie die weinig om het lijf heeft, maar waar een riant salaris aan vast zit.

Schandalen

Enkelen kregen zelfs meerdere functies, onder wie Santokhi’s eigen vrouw Mellisa en broer Leo van vicepresident Ronnie Brunswijk. En dat terwijl het staatshoofd voor zijn aantreden had verzekerd dat het met deze vorm van nepotisme afgelopen zou zijn. Santokhi beweerde naar aanleiding van alle kritiek meermalen dat hij die gewraakte benoemingen zou evalueren en eventueel zou terugdraaien, maar dat is niet gebeurd.

Door de toenemende economische en financiële problemen is de koopkracht van de meeste Surinamers in de afgelopen twee jaar met meer dan 60 procent gedaald en kunnen nog maar weinigen de eindjes aan elkaar knopen. Op de beloofde steun van de overheid hoeven zij niet te rekenen.

Daar komt bij dat de regering al maanden van het ene in het andere schandaal terechtkomt. Zo onthulde de oppositie onlangs een enorme fraudezaak bij het ministerie van Financiën, waarbij miljoenen euro’s zijn verduisterd. Santokhi, die wordt verweten niet adequaat genoeg in te grijpen, weigert de verantwoordelijke minister op non-actief te stellen, waarmee hij extra olie gooide op het vuur van de ontevredenheid.

Ook is er de laatste maanden grond van de overheid gegeven aan partijloyalisten, onder wie parlementariërs van de regeringscoalitie. Santokhi heeft beloofd dat dit direct zal worden teruggedraaid, maar tot nu toe wijst niets erop dat dit ook gebeurt.

De ontevreden mensen zeggen echter door te gaan met protesteren tot Santokhi in ieder geval drie van de eisen „als teken van goede wil” heeft gehonoreerd. Eerder zijn zij niet bereid rond de tafel te gaan zitten. De actievoerders, verenigd in de Organic Movement, stellen zich op het standpunt dat het wantrouwen tegen het staatshoofd te groot is om met hem in dialoog te gaan zonder dat hij eerst een daad heeft gesteld om dat vertrouwen te herwinnen.

De acties worden inmiddels ondersteund door verschillende politieke partijen en vakbonden. Santokhi weigert echter toe te geven en heeft maandagavond het leger in verhoogde staat van paraatheid gebracht. In de ogen van de demonstranten probeert de regering hen te misleiden en aan het lijntje te houden. „De president zegt dat ze de nationale veiligheid moeten opvoeren? Dus hij zegt ”A”, maar zijn handelingen zijn ”C” en ”D”. Hij zegt ook dat we netjes protesteren. Waarom dan overal militairen plaatsen?”, vragen de organisatoren.