De reliek van het kostbaar bloed, twee buisjes bloed in een met goud overtrokken reliekkastje (schrijn) was vorige maand gestolen uit de kathedraal van Fécamp, in het noordwesten van Frankrijk.

Laat deze reliekschrijn nu opduiken voor de deur van de Amsterdamse kunstdetective Brand, zo vertelt deze tegenover de Telegraaf. De dieven zouden hun handen niet aan de vondst hebben willen branden, waardoor het relikwie via via bij hem terechtkwam.

De spraakmakende detective, die eerder al opzien baarde door het opsporen van kunstschatten als de paarden van Hitler en een schilderij van Picasso, vertelde in het NOS Radio 1 Journaal dat de eerdere vondsten niet zo’n grote emotionele waarde voor hem hebben als het bloed van Jezus. „De materiële waarde is niet zo groot, maar dit is het heiligste van het heiligste”, stelt de kunstdetective. „Vandaag maak ik twee miljard gelovigen blij.”

Maar volgens Anton de Wit, hoofdredacteur van het Katholiek Nieuwsblad, valt daar nog wel wat op af te dingen. „Nou meneer Brand”, schrijft De Wit, „als één van die twee miljard gelovigen kan ik u verzekeren: u bezorgt ons hooguit de lachstuipen met zoveel potsierlijke apekool.”

Handel

De hoofdredacteur legt er de vinger bij dat er in de Middeleeuwen, in het bijzonder na de kruistochten, een levendige handel ontstond in dergelijke relieken: „(veronderstelde) fysieke overblijfselen” als splinters van het kruishout, Christus’ doornenkroon en dus ook buisjes die het bloed van Christus zouden bevatten.

De waarde van het relikwie, wil De Wit maar zeggen, is lang niet zo groot als de detective doet voorkomen. De bloedreliek van Fécamp is niet enig in zijn soort. „We wisten niet eens dat hij gestolen was.”

Volgens Brand is er bewust niet veel ruchtbaarheid aan de diefstal gegeven om te voorkomen dat de dief in paniek zou raken en de schrijn weg zou gooien.