De 52-jarige geboren Ier lekte meer dan 124.000 interne documenten van het taxibedrijf uit berouw over de rol die hij speelde toen hij tussen 2014 en 2016 als hoofd public relations werkte aan de Europese uitbreiding van Uber. „Ik ben deels verantwoordelijk.”

„Ik praatte met overheden, ik plantte verhalen bij de media, ik vertelde mensen dat de regels anders moesten omdat chauffeurs daarvan zouden profiteren”, zegt MacGann nu. „Toen duidelijk werd dat dat allemaal niet klopte en dat we mensen hadden voorgelogen, hoe kun je dan een schoon geweten hebben als je niet voor je eigen daden uitkomt?” Daar gingen wel jaren overheen. „Toen ik besloot dat ik wat moest zeggen, ging ik op zoek naar de effectiefste manier om dat te doen.”

Het gemak waarmee Uber doordrong tot de hoogste regionen van de macht in landen als Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Rusland noemt MacGann verslavend, maar ook „enorm oneerlijk” en „anti-democratisch”. Tegelijkertijd zorgde zijn baan als publiek gezicht van Uber voor bedreigingen en uiteindelijk de diagnose post-traumatische stress-stoornis (PTSS).

De UberFiles bestaan uit onder meer e-mails, WhatsApp-berichten en andere documenten waaruit bijvoorbeeld bleek dat Neelie Smit-Kroes ondanks een verbod van de Europese Commissie direct na haar termijn als Eurocommissaris voor Uber aan de slag ging. Ook zou de Belastingdienst verzoeken van buitenlandse belastingdiensten hebben gefrustreerd en hun tactieken met Uber hebben gedeeld. In Frankrijk is president Emmanuel Macron in opspraak geraakt door zijn nauwe banden met het taxibedrijf.

De bestanden zijn door MacGann gelekt aan The Guardian die ze deelde met andere media zoals The Washington Post en in Nederland het Financieele Dagblad, De Groene Amsterdammer en Politico.