Oog hebben voor zorgverleners en voor familieleden van bewoners vindt hij ook belangrijk. „Als de dood nadert, is dat niet alleen voor de bewoner ingrijpend, maar ook voor degenen die afscheid moeten nemen van een geliefde. Ik ben daarom betrokken geweest bij thema-avonden over rouw en verlies, bedoeld voor mantelzorgers en familieleden.”

Zorgorganisatie Norschoten biedt cliënten zorg, behandeling, welzijn en wonen vanuit een algemeen-christelijke identiteit. Deze zorg wordt op elf locaties in Gelderland-Midden en Noord- en Oost-Gelderland aangeboden.

Als geestelijk verzorger kreeg ds. Molenaar, zelf hervormd predikant, te maken met bewoners uit diverse kerken. „De ene is lid van de Rooms-Katholieke Kerk, de andere van de Gereformeerde Gemeenten, maar die verschillen vind ik niet erg. Iedereen, van welke kerk ook, maakt een praatje met mij. Ik beweeg mij vrijelijk tussen al die verschillende mensen.”

Op een laagdrempelige manier maakte de predikant contact. „Ik ga naast ouderen zitten op het terras of ik spreek ze aan in het restaurant. Dan maak ik een praatje over bijvoorbeeld de groene heg. Als ik vertrouwen heb gewonnen, vragen ze of ik eens persoonlijk wil praten. Tijdens een gesprek vraag ik of ik mag bidden en lezen uit de Bijbel. Zo komt er een diepere laag in gesprekken.”

Het sprak hem al die jaren aan dat zijn taak als geestelijk verzorger zo vrijblijvend is. „Als gemeentepredikant bezoek je elk gemeentelid vanuit je roeping om herder te zijn. In mijn geval ligt dat anders. Ik bied mijn diensten aan en een ander is vrij om daarop in te gaan. Contact komt tot stand op initiatief van de bewoner. Ik ben geen tegenover, maar een naaste.”

Ds. Molenaar hoefde zijn bezoeken niet af te stemmen met de gemeentepredikanten van de bewoners. „Mijn taak is aanvullend en soms plaatsvervangend in geval van ziekte van de eigen predikant. Ik regel dat iedereen die geestelijke zorg wil, die krijgt. Naast dat ik bij bewoners op bezoek kom, ga ik voor tijdens kerkdiensten op Norschoten en leid ik Bijbelkringen. Ook ben ik ongeveer twintig jaar actief geweest als voorzitter van de medisch-ethische commissie. Hier spraken we onder andere over de identiteit van de zorginstelling. Juist die gevarieerdheid van het werk boeit mij.”

Pubers

Hoewel de 77-jarige predikant bijna 25 jaar met bewoners van de zorginstelling werkte, had dit werk niet altijd zijn hart. „Ik heb meer dan veertig jaar voor de klas gestaan. Eerst een paar jaar in het basisonderwijs, daarna zo’n 38 jaar in het voortgezet onderwijs. Ik kreeg de roeping om kinderen onderwijs te geven. De tekst ”Laat de kinderen tot mij komen”, is leidend geweest en heeft me niet meer losgelaten.”

Hoewel kinderen en ouderen zich in een heel andere levensfase bevinden, zijn de verschillen niet zo groot, volgens de predikant. „Geld en goed spelen niet zelden een minder grote rol bij beide groepen. Daarnaast kan er, voor zowel kinderen als ouderen, veel rondom het geloof gebeuren. Pubers hebben zingevingsvragen. Ze vragen zich af wie ze zijn en stellen zich de vraag of ze bij de kerk betrokken willen blijven. Ouderen bevinden zich ook in een situatie waarin ze levensvragen stellen. Zij kunnen zich afvragen of er leven is na de dood en wat dit hen voor betekent.”

Naast zijn werk als docent nam hij sinds 1973 verschillende taken op zich binnen de Nederlandse Hervormde Kerk. Zo bekleedde hij tien jaar het ambt van ouderling in hervormd Papendrecht. Later voerde hij als kerkelijk werker voor enkele uren in de week werkzaamheden uit in de hervormde gemeente Elim te Tilburg en in de destijds hervormde gemeente Rehoboth te Voorschoten. „Steeds meer kwam ik erachter dat ik een klik had met de oudere, kwetsbare mens. Daarom solliciteerde ik in 1998 als geestelijk verzorger bij Norschoten te Barneveld.”

Toen ds. Molenaar werd aangenomen, had hij zijn doctoraalexamen theologie al afgerond. In 2003 voltooide hij zijn studie met het kerkelijk examen. Daarna bracht de classis Nijkerk een beroep op hem uit als predikant met een bijzondere opdracht. „Sindsdien mocht ik in het verzorgingshuis ook voorgaan in de ambtelijke dienst.”

Zijn opvolger in Norschoten is al bekend en ds. Molenaar heeft hem de afgelopen maanden ingewerkt. Ds. P. F. de Boer is predikant binnen de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. „Dat de nieuwe geestelijk verzorger uit een ander kerkverband komt, is een verandering. Deze variëteit tussen mij en mijn opvolger is mogelijk doordat Norschoten vanouds niet een hervormde, maar een algemeen-christelijke identiteit kent.”

Woestijn

Als de 77-jarige terugblikt, voert dankbaarheid de boventoon. „Mijn leven is geleid, al is het misschien met een omweg. Maar dan denk ik aan de Israëlieten. Zij moesten ook een omweg maken. Jarenlang trok het volk door de woestijn, voordat ze op hun bestemming in het beloofde land kwam. Als God die omweg leidt en wij ons aan Hem toevertrouwen, voorziet Hij in onze noden en geeft Hij Zijn zegen.”