Na een uitleg over het borduren ging de koningin zelf aan de slag. Ze hielp de handwerkers van de organisaties Queer Needlework Circle uit Arnhem en het Pennywafelhuis uit Middelburg. Het was een wens van de koningin om de gordijnen samen met alle Nederlanders te maken. Aangezien dat een beetje ingewikkeld wordt, zijn zo’n 150 mensen uit alle lagen van de samenleving geselecteerd.

Schaartje

Máxima schoof even aan bij een club oudere vrouwen die onderdeel zijn van het Pennywafelhuis, opgezet om buurtbewoners uit de Middelburgse wijk Dauwendaele bij elkaar te brengen. „Ik ben op zoek naar een schaar”, riep een van hen. „Laat ik die nou net bij me hebben”, antwoordde Máxima daar vrolijk op, waarop ze een schaar uit haar tas toverde. Dat was niet zomaar een schaartje: de koningin vertelde dat ze er speciaal voor het project eentje had meegenomen. Op het hoesje ervan had Máxima de startdatum van het project laten drukken. De koningin zette haar leesbril op en begon enthousiast te borduren. „Daar heb ik bij het staatsbezoek geen tijd voor gehad hoor”, zei ze grappend, verwijzend naar het driedaagse staatsbezoek aan Oostenrijk waar ze woensdagavond van terugkwam.

Voordat de gordijnen naar de Chinese Zaal van Paleis Huis ten Bosch gaan, zijn ze vanaf december in het TextielMuseum te zien tijdens de tentoonstelling Koninklijk borduren: verhalen en vakmanschap. Koningin Máxima vond het erg bijzonder om de verhalen van de handwerkers te horen, zo vertelt ze bij haar vertrek. „Fijn om met ze te praten en te weten waar ze vandaan komen, wat ze inspireert”, zegt de koningin. „Soms zingen ze, soms eten ze lekkere dingen.” Lachend: „maar hopelijk niet boven het borduurwerk.”