Vier paradijsbloemen zijn ons in Gods algemene goedheid gelaten: man en vrouw, de rustdag, de arbeidsopdracht en het huwelijk. Ze zijn tot Zijn eer en komen mens en samenleving ten goede, hoewel het geen bloemen in volle glorie meer zijn en velen een of meer paradijsbloemen ontberen. Alles ligt onder de vloek, om onze schuld.

Toch openbaren deze paradijsbloemen iets van de uitnemende goedheid en zorg van de Schepper.

Satan en allen die met hem heulen, hebben altijd alles in het werk gesteld om de paradijsbloemen nog verder te ontluisteren, naar het patroon van Genesis 3. Hij zet alles op alles om de samenleving te verwoesten. Hij verminkt het door God gegeven geslacht. Hij maakt de maatschappij steeds rustelozer. We mogen ons niet afhankelijk weten van Hem Die de aarde vruchtbaar maakt. Daarom wil hij natuurlijke voeding onmogelijk maken. Verkilling en verkoeling, liefdeloosheid, onthechting, ontbinding en ontwrichting. Hiermee wil de satan de mensheid tot wanhoop te brengen en uiteindelijk vernietigen.

Man en vrouw

Het meest fundamentele in de scheppingsorde, de paradijsbloem man en vrouw, staat ter discussie. Vanwege onze val zijn er schrijnende en pijnlijke situaties. Die gebruikt de duivel voor zijn genderagenda, die als een vloedgolf over ons heen komt. Volgens die agenda heb ik het recht om zelf mijn geslacht te bepalen. Na aanpassing van het geslacht is voortplanting op natuurlijke wijze onmogelijk. Wil de duivel soms dat er mogelijk niet meer geboren worden die liggen onder het zegel van de verkiezing?

Rust(dag)

God gaf als tweede paradijsbloem de rustdag om ons in Hem te verblijden. De marktdag om onder de genademiddelen te zijn. Een dag tot Zijn eer en ons zielenheil. Ook goed voor de rust van lichaam en geest.

Zonder rust raken we overspannen, ongeconcentreerd en geïrriteerd. Een preek kunnen we dan niet volgen, goede boeken blijven dicht en relaties staan onder spanning. Voor huisgodsdienst is geen tijd. Dit staat haaks op Johannes’ wens voor Gajus: „dat gij welvaart en gezond zijt, gelijk uw ziel welvaart” (3 Johannes vers 2).

Arbeid in afhankelijkheid

De paradijsopdracht „bouwen en bewaren” bleef na de val van kracht, al moeten we met pijn en moeite „het kruid des velds” eten. Veel Bijbelse voorbeelden gaan over wat God laat groeien en de opdracht die boeren daarbij hebben. Mede door ons consumentisme wordt er niet altijd gebouwd en bewaard zoals bedoeld. Maar de opdracht blijft, als Gods goede zorg om ons van eten en drinken te voorzien.

Juist deze zorg en het van God afhankelijke boerenbedrijf staan onder grote druk. Dat is voor de boeren en allen die „leven van het land” ontwrichtend. Laten we voor hen bidden en hen steunen.

Huwelijk

Op heel bijzondere wijze gaf de Heere, als vierde paradijsbloem, Adam een vrouw, een hulpe die als tegen hem over zij. De tere liefde tussen man en vrouw is een geschenk van Hem. In de weg van de gemeenschap, onder inwachting van Gods zegen, ontvangen zij kinderen. Binnen de liefde in het huwelijk en tot de kinderen is het gezin een veilige haven. Daarin kunnen kinderen opgroeien. Een onveilig gezin en een slecht of gebroken huwelijk leveren enkel verliezers op. Als kinderen niet in een ”veilig nest” kunnen hechten, missen ze iets fundamenteels en cruciaals. Dan is het voor hen moeilijk om later in relatie met anderen te leven, zich te verbinden en zich te hechten. Dat ondermijnt ook de samenleving.

Opdracht en oproep

Satan en zijn medestanders verpulveren deze vier paradijsbloemen in rap tempo. Als de Heere het niet verhoedt, blijft er niets van over. Dit moet ons zeer bezorgd maken. We hebben een grote verantwoordelijkheid om te letten op de tekenen der tijden en ons (in de huisgodsdienst) te verdiepen in Gods Woord (met de kanttekeningen), onze belijdenisgeschriften en het ”overjarig koren”. Biddend om open oren en ogen en een opmerkzaam hart, smekend of God in deze benauwde tijd een vurige Muur rondom ons wil zijn en „onze ziel tot een buit” wil geven (Jeremia 45:5). Laten we ons inzetten voor goede huwelijken en in de gezinnen onderlinge liefde beoefenen. Laten we bidden of God de ogen van de overheid wil openen (Jesaja 8:20). En als we bij onszelf of anderen de schaduwzijden van de paradijsbloemen ervaren, moeten we er aandacht aan schenken en zo nodig de hulpverlening inschakelen.
„D’ algoede God zij ons genadig, (…) Hij zal zijn geprezen; Hem zal alles vrezen, wat op aarde leeft.” (Psalm 67 berijmd)

De auteur is bestuurder van de VBSO en KOC Diensten.