Moeder van den Dool kreeg in 2020 voor de tweede keer Non-Hodgkin, oftewel lymfklierkanker. „Ik moest vier zware chemotherapieën ondergaan. Door de pandemie mocht er een vast persoon in het ziekenhuis op bezoek komen en mee naar de gesprekken met artsen; dat was Sara. Ook bracht ze mij naar elke controle of bloedtransfusie of controle.” Tenslotte kreeg moeder van den Dool stamceltransplantatie. Tijdens haar revalideren kwam haar dochter weer thuiswonen.

Sara van den Dool werkt volledig in de gehandicaptenzorg en is vrijwilliger bij de NPV en Woord en Daad. Maar ze helpt met liefde haar moeder in de huishouding.

Haar vader heeft als gevolg van een hersenbloeding niet-aangeboren hersenletsel. Communiceren is moeilijk en auto rijden en lezen gaan niet meer. „Sara deed altijd de boodschappen en de was. Ook ving ze haar zusjes –toen 13 en 16 jaar– op en hielp met hun schoolwerk”, zegt van den Dool-het Lam. „Wat mij vooral is bijgebleven, is dat ze er helemaal voor haar zusjes was toen we voor de tweede keer hoorden dat ik ziek was. Ook voor haarzelf was dat moeilijk, maar ze cijferde zichzelf weg. Echt Sara.”