Op 11 juli 1995 opende het Bosnisch-Servische leger de aanval op Srebrenica, waar Dutchbat was gestationeerd. Servische troepen voerden meer dan 7000 moslimmannen af, die niet meer terugkeerden. Het bleek uiteindelijk de grootste genocide in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog.

De excuses van Rutte hingen in de lucht, stelt Karremans. Al had de huidig kolonel buiten dienst „niet verwacht dat hij het echt zou doen”. „De afgelopen 27 jaar zijn er meerdere momenten geweest waarop ik dacht: nu moeten ze het doen, maar het kwam er niet van. Het is voor de mannen goed dat het nu is gezegd, maar persoonlijk voel ik het anders. Voor de meesten maakt het een verschil, maar voor mij niet. Ik vind het nu te laat.”

Het excuus dat premier Rutte zaterdag maakte, gold voor de hele eenheid. Bij Karremans en zijn plaatsvervanger Rob Franken stond de minister-president niet persoonlijk stil. Terwijl zij wel de hardste klappen opvingen. Karremans tegen De Telegraaf: „Ik ben de kop van Jut geweest.”

Hij geeft in het gesprek met de krant toe dat hij fouten heeft gemaakt. En ook dat hij zich pas heel recent bewust is geworden van sommige van die fouten. „Ik heb me nooit echt afgevraagd: wat als de enclave massaal wordt aangevallen? Wat zou je dan doen? Het antwoord daarop was overigens simpel: niks. We konden niks doen. Maar ik heb er niet goed over nagedacht en dat is mijn fout.”

Toch vindt Karremans: „Maar ondanks mijn fouten, wat ik in 27 jaar heb meegemaakt en gezien alle positieve reacties van de Dutchbatters en hun thuisfront, waren persoonlijke excuses op hun plaats geweest.”