Veertien mensen verloren in de eerste zes maanden van dit jaar het leven bij ernstige verkeersongelukken op de Zeeuwse wegen, blijkt uit cijfers van het Regionaal Orgaan Verkeersveiligheid Zeeland (ROVZ). Vorig jaar vielen er elf dodelijke slachtoffers in het Zeeuwse verkeer, en omdat 2022 nog relatief jong is zal het dodental van veertien in de komende maanden naar verwachting nog verder oplopen.

Provinciebestuurder en ROVZ-voorzitter Harry van der Maas (SGP) schrikt van de cijfers. „Het is verontrustend dat er in een halfjaar al zoveel slachtoffers te betreuren zijn”, zegt hij. Het meest recente fatale ongeluk gebeurde afgelopen weekend bij Kapelle. Een motorrijder overleed bij een botsing met een landbouwvoertuig.

Van der Maas heeft geen verklaring voor de stijging. Is de toename mogelijk toe te schrijven aan het feit dat er weer meer verkeer op de weg is sinds begin dit jaar de coronamaatregelen zijn losgelaten? Van der Maas: „Als ROVZ hebben wij niet de indruk dat de stijging een relatie heeft met de situatie na corona. Eerlijk gezegd denk ik dat eerder het tegenovergestelde het geval is. Het is namelijk bewezen dat weggebruikers alerter en geconcentreerder zijn op een weg waar het druk is. Een hogere concentratie achter het stuur brengt dus in zekere zin ook een hogere verkeersveiligheid met zich mee, terwijl je als bestuurder op een heel rustige weg juist het risico loopt om je concentratie te verliezen. Op rustige wegen gebeuren meer ongelukken.”

Vanaf 2015 schommelde het jaarlijkse aantal Zeeuwse verkeersdoden vier jaar achtereen rond de 20, in 2019 waren het er 13 en in 2020 weer 22.

De slachtoffers in het voorbije halfjaar vielen bij zowel eenzijdige ongelukken als bij aanrijdingen, waaronder drie waarbij een landbouwvoertuig betrokken was, vertelt Van der Maas. Behalve automobilisten kwamen ook fietsers, een motorrijder, een scooterbestuurder en een voetganger om het leven.

Als er een dode is gevallen in het Zeeuwse verkeer is Van der Maas als verkeersgedeputeerde een van de eersten die dat te horen krijgt. „Die momenten zijn de meest ingrijpende van mijn werk”, geeft hij onomwonden toe. „Iemand verliezen in het verkeer geeft zoveel leed en verdriet in een familie. Maar deze tragische gebeurtenissen motiveren mij ook om me nog meer in te zetten voor optimale verkeersveiligheid in onze provincie.”

Boomversnipperaar

Corine de Bruyne-van Wallenburg (60) verloor haar broer Jaap van Wallenburg door een verkeersongeluk. Hij kwam in het voorjaar van 2001 op 44-jarige leeftijd om het leven toen zijn lelijke eend werd geraakt door een aanhanger van een tractor, waar een loodzware boomversnipperaar op lag. „De aanhanger ging scharen, kreeg een klapband en kwam op de andere weghelft terecht”, vertelt de Middelburgse. „Mijn broer naderde uit de tegenovergestelde richting en werd hard geraakt. Zijn auto belandde in de sloot. Jaap was op slag dood. Door de klap had hij zijn nek gebroken.”

Het tragische ongeluk gebeurde tussen Middelburg en St. Laurens. Op de plek waar Jaap van Wallenburg overleed, staat al 21 jaar een bermmonumentje ter nagedachtenis aan de omgekomen Middelburger. Het houten gedenkteken in de vorm van een kruis werd gemaakt door zijn vader.

„In de loop der tijd heb ik het verlies van mijn broer een soort plekje kunnen geven, maar mijn ouders zijn er nooit overheen gekomen”, vertelt De Bruyne-van Wallenburg. „Vooral mijn moeder heeft het verlies van haar zoon nooit kunnen verwerken. Ouders moeten niet een kind verliezen. Ik had destijds heel veel verdriet, maar het was vooral ook vanwege de bedroefdheid van mijn ouders. Ik vond het zo verschrikkelijk dat ze dit nog moesten meemaken op hun leeftijd. Mijn moeder was 70 en mijn vader 75 toen het gebeurde.”

Neeltje Jans

De dag van het ongeluk staat haar nog helder voor de geest. „Ik was thuis de was aan het ophangen en hoorde plotseling in de verte een sirene. Ik dacht: daar heeft weer iemand een ongeluk gehad. En dan blijkt het je broer te zijn.”

Elk jaar wordt in Zeeland een provinciale herdenking voor de Zeeuwse verkeersslachtoffers op touw gezet. Daar vinden nabestaanden steun bij elkaar. Tijdens de plechtigheid worden de namen van de slachtoffers voorgelezen en wordt er een moment van stilte gehouden. Dit jaar vindt de herdenking op 1 september plaats, voor het eerst op het voormalige werkeiland Neeltje Jans in de Oosterschelde.

Gedeputeerde Van der Maas: „Het is de bedoeling dat de plechtigheid voortaan elk jaar op Neeltje Jans plaatsvindt. Er wordt gewerkt aan een monument dat ter nagedachtenis aan de slachtoffers op het eiland wordt opgericht.”