Het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie zijn al achttien maanden aan het onderhandelen over het protocol, maar de EU is niet bij dit voorstel betrokken.

Volgens het Verenigd Koninkrijk is dit een duurzame oplossing waarbij de belangrijkste problemen aangepakt worden, het Goedevrijdagakkoord in stand blijft en de interne markt van de EU beschermd blijft. In de voorgestelde wet staat bijvoorbeeld dat door middel van verschillende kanalen een onderscheid kan worden gemaakt tussen goederen die binnen het Verenigd Koninkrijk verhandeld worden en goederen die aan de eisen van de Europese Unie moeten voldoen. Dat zou onnodige kosten en papierwerk schelen.

Bedrijven die goederen voor Noord-Ierland produceren zouden zelf mogen bepalen of ze aan de regels van het Verenigd Koninkrijk of de EU willen voldoen. Londen wil de bedrijven in Noord-Ierland dezelfde belastingverlagingen kunnen aanbieden als de bedrijven in de rest van het Verenigd Koninkrijk. Ten slotte willen de Britten dat handelsdisputen door een onafhankelijke rechtbank worden opgelost en niet door het Europees Hof.

Met de stappen legt Londen een bom onder het brexitakkoord. Dat werd door de regering van Boris Johnson zelf uitonderhandeld met de Europese Unie. Desondanks claimen de Britten dat hun voorstel voldoet aan internationale wetgeving. Europa meent echter dat het Verenigd Koninkrijk eenzijdig een internationaal verdrag verbreekt.

Brussel is dan ook niet blij met de eenzijdige acties van Londen. Maros Sefcovic, vicepresident van de Europese Commissie, heeft gedreigd met juridische stappen. De Ierse minister van Buitenlandse Zaken Simon Coveney is positief over het Britse idee, al denkt hij dat de wetgeving wel in strijd is met de internationale wetten. „Het Britse voorstel verschilt niet veel van wat de EU in oktober voorstelde.” Hij denkt dat de EU binnenkort gaat overleggen met Londen.

Ook in het Verenigd Koninkrijk is de stap van de regering Johnson niet onomstreden. Het is nog onduidelijk hoeveel steun de Conservatieve leider in het Lagerhuis krijgt. Bij veel van zijn partijgenoten is de Britse premier niet meer onomstreden door een reeks schandalen, zo bleek onlangs bij een vertrouwensstemming. In het Hogerhuis, de Britse senaat, kan de nieuwe wet ook op veel weerstand rekenen, is al aangekondigd.