De man had zijn licht dementerende maar vermogende schoonmoeder uit Frankrijk naar Maastricht gehaald om haar daar te laten verzorgen in verpleeghuis Martha Flora, waar hijzelf huisarts was. Volgens het OM heeft de huisarts haar om het leven gebracht door haar ten onrechte palliatieve medicijnen voor te schrijven.

Het OM verdenkt de man ervan middels medicatie de vrouw zo ziek te hebben gemaakt dat ze uiteindelijk veranderde van een vrouw met veel goede momenten, in een verwarde vrouw met hevige stemmingswisselingen, die steeds viel en almaar suffer werd. Daarna liet de huisarts volgens het OM ten onrechte aan anderen weten dat zijn schoonmoeder terminaal was, en diende hij haar medicijnen toe die haar in diepe slaap hielden. De laatste dagen voor haar dood kreeg ze bovendien geen voedsel en drinken meer, aldus het OM.

Wat rond deze zaak meespeelt is het testament van de schoonmoeder. De vrouw van de huisarts zou samen met een notaris het bestaande testament vlak voor haar dood veranderd hebben, zodat de hele erfenis van bijna drie ton naar haar ging. De schoonmoeder had jaren eerder echter een testament in haar moedertaal Duits opgesteld, waarin haar vroegere Franse buurman, met wie ze een relatie had, begunstigde was evenals enkele goede doelen. In dat bij de huisarts tijdens een doorzoeking teruggevonden oude testament zou de dochter, met wie de moeder overhoop lag, geen cent krijgen.

De notaris werd later uit zijn ambt gezet. Hij en de echtgenote van de huisarts moeten later voor de rechter verschijnen over de gang van zaken rond het testament.

Volgens het OM had de man ruim een week voor haar dood besloten haar met toenemende sedatie te laten overlijden. Bovendien was er sprake van sederen in combinatie met het onthouden van vocht en voedsel wat leidde tot overlijden, aldus het OM.