Initiatiefnemer en Tweede Kamerlid Paul van Meenen bevestigde woensdag berichtgeving daarover in NRC. De partij diende de wet in, nadat diverse ouders zich in 2018 ongerust toonden over de vaccinatiegraad op de opvang van hun kind. De Tweede Kamer ging met het voorstel akkoord, al uitten partijen wel bedenkingen. Die hadden onder meer betrekking op de effectiviteit en op het mogelijk ontstaan van clusters van centra met vrijwel alleen ongevaccineerde kinderen.

De SGP tekende bezwaar aan omdat D66 op het laatste moment een bepaling toevoegde over opvangcentra die kinderen van gewetensbezwaarde ouders zouden weren. Daarbij zou dan geen sprake zijn van het maken van indirect onderscheid op grond van godsdienst, aldus de toevoeging.

Waar een meerderheid in de Tweede Kamer de bezwaren voor lief nam, nam de Eerste Kamer die juist hoog op. De Raad van State, in stelling gebracht door SGP-senator Schalk, oordeelde dat de bepaling juridisch rammelde. Later sprak het Mensenrechtencollege uit dat de betreffende ouders ondanks die toevoeging gewoon alle ruimte behielden om in bezwaar te gaan.

Terwijl de meerderheid al begon te wankelen, bleek ook nog eens dat de wet onbedoeld een rechtsgrond schiep voor het weren van kinderen die niet zijn ingeënt tegen Covid-19. De initiatiefnemers hadden dat over het hoofd gezien: zij hadden alleen de basisvaccinaties zoals die tegen bof, mazelen en rode hond op het oog. Bij de (uitgestelde) stemmingen van volgende week dreigde dan ook een nederlaag en om die voor te zijn, gaat Van Meenen een herziene versie voorleggen aan de Tweede Kamer. Daarin wordt dan verduidelijkt dat de wet niet ziet op de coronaprik.