Mondriaan: van donkere molen tot strakke vlakken
De primaire kleuren en abstracte vierkanten uit de laatste meesterwerken van Piet Mondriaan (1872-1944) zijn overbekend. Dat de schilder een veel breder kleurenpalet gebruikte en zijn loopbaan met figuratief schilderwerk begon, weet bijna niemand.
Mondriaans ”Oostzijdse molen in maanlicht” is zo’n werk dat niet iedere museumbezoeker aan de nu 150 jaar geleden geboren Amersfoortse kunstenaar zal toeschrijven. Het hangt in het Kunstmuseum Den Haag, dat met dik 300 werken de meeste Mondriaans ter wereld herbergt. Van donkere, ingetogen landschappen evolueren de schilderijen van de wereldberoemde kunstenaar tot steeds abstracter werk. Om Mondriaans geboortejaar weer eens te markeren, is ”De Oostzijdse molen” en veel ander werk tot en met september te zien in de hofstad.
De laatste tien dagen van zijn leven werkte Mondriaan in New York aan het beroemde schilderij ”Victory Boogie Woogie” – met z’n rode, blauwe en gele vlakken de climax van de tentoonstelling. De Nederlandse staat kocht het schilderij in 1997 voor 82 miljoen gulden: een ongekend bedrag voor een onvoltooid kunstwerk.
Piet Mondriaan, Oostzijdse molen in maanlicht, 1907. beeld Kunstmuseum Den Haag
Piet Mondriaan, De grijze boom, 1911. beeld Kunstmuseum Den HaagPiet Mondriaan, Zeegezicht, 1909. beeld Kunstmuseum Den Haag
Piet Mondriaan, Rastercompositie nr. 9, 1919. beeld Kunstmuseum Den Haag
Piet Mondriaan, Compositie met gele lijnen, 1933. beeld Kunstmuseum Den Haag
Piet Mondriaan, Victory Boogie Woogie, 1942-1944 (New York). beeld Bruikleen van ICN, Amsterdam.
