Dat beloofde de bewindsvrouw donderdag aan de Tweede Kamer tijdens een debat over de hoofdlijnen van de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO). Krachtens die wet krijgen gemeenten na 2005 de verantwoordelijkheid voor de organisatie en uitvoering van huishoudelijke hulp. Nu wordt huishoudelijke hulp betaald uit de Algemene wet bijzondere ziektekosten (AWBZ).

De Tweede Kamer is bang dat burgers door de overheveling onvoldoende zekerheid hebben dat ze de huishoudelijke hulp ook daadwerkelijk krijgen. Op dit moment is huishoudelijke hulp krachtens de volksverzekering AWBZ een wettelijk recht.

Om aan de bezwaren tegemoet te komen stelt Ross voor gemeenten ertoe te verplichten de zorg te verlenen. Burgers kunnen de hulp dan in het uiterste geval via de rechter afdwingen. In eerste instantie wilde de bewindsvrouw gemeenten vrijlaten in de manier waarop ze de hulp organiseren en uitvoeren.

De staatssecretaris wil dat elke gemeente een verordening opstelt waarin de zorgplicht is opgenomen. Overigens geldt de zorgplicht niet alleen voor huishoudelijke hulp, maar ook voor andere welzijns- en zorgvoorzieningen die gemeenten nu al uitvoeren, zoals vervoer voor hulpbehoevenden, woningaanpassing en maaltijdvoorziening voor ouderen. Deze voorzieningen vallen straks ook onder de WMO.

De staatssecretaris wil vanaf 2007 ook dagbesteding voor mensen met een handicap en psychiatrische patiënten, het bijbehorend vervoer en doventolken overhevelen van de AWBZ naar de gemeenten. De Tweede Kamer vindt dat Ross het rustiger aan moet doen. Eerst moet uit proefprojecten blijken dat gemeenten goed in staat zijn de nieuwe taken uit te voeren.

De Kamer steunt de grondgedachte van de WMO dat mensen, voordat zij een beroep doen op professionele zorg, kijken of ze in hun omgeving zelf hulp kunnen organiseren. Volgens PvdA-kamerlid Verbeet is deze omslag nodig om ook in de toekomst de zorg betaalbaar te houden.

Vrijwel alle fracties zouden graag zien dat in de WMO persoonsgebonden budgetten (pgb’s) kwamen. Na indicatie kunnen mensen geld krijgen waarmee ze zelf hun zorg inkopen of organiseren. Ross houdt vooralsnog vast aan haar standpunt dat gemeenten zelf mogen weten of ze pgb’s aanbieden of zorg in natura. Ze beloofde te gaan praten met de belangenorganisaties van pgb-houders.

Over de positie van landelijk werkende en identiteitsgebonden instellingen heeft Ross donderdag geen nieuwe toezeggingen gedaan. Ze vindt dat er ruimte moet blijven voor deze instellingen, maar hoe ze de financiering wil regelen is nog niet duidelijk. Dat moet blijken uit het definitieve WMO-wetsvoorstel. Dat komt in april naar de Kamer.