„En er waren sommige Grieken uit degenen, die opgekomen waren, opdat zij op het feest zouden aanbidden.”

De Grieken, die zich uit een godsdienstig oogmerk op dat moment te Jeruzalem bevonden, wilden ter gelegenheid van het aanstaande paasfeest de God van Israël aanbidden. Deze mensen waren geenszins domme, ongeoefende en onwetende mensen. Nee, maar volgens de taal van de apostel was hun lust en genegenheid veelal werkzaam om wijsheid na te jagen en te zoeken (1 Korinthe 1:22). Terwijl deze mensen in de weg van Gods voorzienigheid zich dan nu te Jeruzalem voor een godsdienstig doel bevonden, zo geschiedde het dat juist de Heere Jezus –Die grote en wonderbare Godsprofeet in Israël, zo krachtig in werken en woorden voor God en al het volk, Die door Zijn veelvuldig goeddoen en leer en ongehoorde wonderwerken door het ganse Joodse land zo’n grote naam verkregen had– nu naar Jeruzalem opkwam van Bethanië, onder het zo blijde gejuich en geroep van de scharen (vers 12-13): „Gezegend is Hij, Die komt in de Naam des Heeren, Hij Die is de Koning Israëls!”

We horen ook nog andere vreugdetekenen, onder een toevloed van een zeer grote menigte mensen. Zij zijn opgewekt en aangedaan en vol begeerte om deze zo wonderbare Profeet en Man Gods, de Heere Jezus, meer van nabij te zien en te ontmoeten. Ze slaan daarom een geschikte weg in, om zo hun sterke begeerte voldaan te krijgen.

Hendrik van Lis, predikant te Den Haag

(”Twintig oefeningen”, 1872)