Het goede leven
Wie wil er niet naar Italië? Waar de okergele palazzo’s oprijzen uit het blauwe water van de kanalen en de meren. Waar de gondels dobberen en de zon overvloedig schijnt. Waar alles even rijkversierd is en verfijnd en smaakvol. Het is geen straf om voorbij de Alpen te vertoeven.
Maar we zijn in Bordeaux, de West-Franse stad nabij de Atlantische Oceaan. Aan de oever van de Garonne, in een voormalige marinebasis waar in de Tweede Wereldoorlog Italiaanse en Duitse onderzeeërs lagen. Hier, in de Bassins des Lumières, bewondert een dame met mondkapje de tentoonstelling ”Venice, La Serenissima”. Op de vijftien meter hoge betonnen muren van de bassins is de pracht en praal van het historische Venetië geprojecteerd. In 360 graden.
Er komen meer dan honderd projectors aan te pas. Die combineren de kunstwerken tot een groots visueel spektakel, met licht- en geluidseffecten. Wat deze foto niet toont, is dat de beelden ook nog eens weerspiegelen in het kabbelende water van de voormalige BETASOM-onderzeebootbasis.
beeld AFP, Philippe Lopez
beeld AFP, Philippe Lopez
beeld AFP, Philippe Lopez
beeld AFP, Philippe Lopez
beeld AFP, Philippe Lopez
beeld AFP, Philippe LopezHet is een serene dag in Venetië. De vrouw met het mondkapje –donkere rok, hakken, schoudertas, kleurige sjaal– staat moederziel alleen op het plein. Of nee, uiterst links is nog een sneaker te zien van iemand die de hielen licht. Maar waarom zou je hier niet blijven? Tijd voor een cappucino.
