Covid in Canada
Deze bijdrage is geschreven in Canada. Ik moest hier zijn in verband met de intrede van een predikant in een gemeente van het kerkgenootschap waartoe ik behoor.
Vanzelfsprekend werd er meteen een kerkvisitatie aan vastgeknoopt. Het was een hele toestand om Canada in te komen: papieren invullen, vooraf testen, lange wachtrijen op het vliegveld, opnieuw testen. Het blijkt nog veel moeilijker om het land te verlaten. Inmiddels ben ik positief getest. Dat is echt een probleem, want je komt Nederland niet binnen zonder bewijs dat je negatief getest bent.
Voor Nederland is Canada een hoogrisicoland op het gebied van corona. Eerlijk gezegd merk je daar weinig van. In het appartementencomplex waar ik verblijf, vinden de meeste mensen het allemaal wat overdreven. Ze zijn ervan overtuigd dat achter de maatregelen vooral commerciële belangen schuilgaan. In de contacten die ik hier heb, ontmoet ik een grote nuchterheid rond het virus. De mensen die hier wonen zijn bijna allemaal, korter of langer geleden, vanuit Nederland geïmmigreerd naar Canada. Het zijn stevige persoonlijkheden, die zich hun vrijheid niet zomaar laten afnemen. Ze zien dat het virus momenteel nauwelijks ziekmakend is. Ook geldt dat vrijwel iedereen hier al meerdere keren corona gehad heeft. Ze gaan ervan uit dat ze zo een natuurlijke weerstand opbouwen. Daar komt bij dat het vertrouwen in de overheid waar het over het coronabeleid gaat volledig ontbreekt. Dat komt vooral omdat deze bij eerdere lockdowns de winkels openliet maar de kerken sloot. De politie controleerde vervolgens of men zich wel aan de regels hield. Zo niet, dan kon een predikant zomaar in de gevangenis belanden.
Zo’n totaal andere omgeving en zo’n nuchtere benadering doen iets met mijn denken. Zitten we nog wel op het juiste spoor voor wat betreft de wijze waarop het virus bestreden wordt? De overheid heeft een groot vertrouwen uitgestraald in de wetenschap. Vaccinatie zou de uitweg bieden uit de crisis. Testen was nodig om het aantal besmettingen te monitoren en vervolgens, door het nemen van de juiste maatregelen, te reguleren. Inmiddels is duidelijk dat het allemaal niet werkt. Het aantal besmettingen is enorm hoog. Het hele openbare leven dreigt vast te lopen omdat velen (een beetje) ziek zijn of in quarantaine zitten. De weerstand tegen het overheidsbeleid en de maatregelen neemt ook in Nederland toe. Hoe lang houden we dit nog vol, zo vragen velen zich ook in deze krant af. In Canada is het protest in volle gang. Duizenden truckers trokken op naar Ottawa en andere steden om hun ongenoegen te laten blijken. Zelfs de kou, -12 graden overdag, kon de vele demonstranten niet tegenhouden. De mensen hier hopen dat de protesten iets opleveren. En vervolgens wereldwijd effect hebben. Ik hoorde het grapje dat de Canadezen straks, net als in 1945, Nederland maar moeten bevrijden.
Hoe het allemaal zal aflopen met de pandemie, weet geen mens. Dit is duidelijk: corona is een wereldprobleem van formaat, waarvan de oplossing niet maakbaar is. Alle wetenschap en techniek staan machteloos. Wat de oplossing dan is? Hier werd twee zondagen gepreekt over Psalm 91. Schuilen onder Gods vleugels geeft veiligheid, bij welke variant van het virus en in welke situatie dan ook. En Zijn Woord is een schild dat zekerheid geeft, voor nu en straks.
De auteur is als bestuurder werkzaam in het voortgezet onderwijs