Pijn in zijn lies begint Oskam (65) steeds meer parten te spelen als hij in april 2021 naar zijn huisarts stapt. „Die concludeerde dat er bij mij sprake was van een beginnende liesbreuk. Maar hij verwees me niet door naar het ziekenhuis. Waarom zei hij niet, maar uit zijn woorden kon ik opmaken dat dat was vanwege de overbelaste zorg.”

Een aantal weken later vindt Oskam het te gek worden om met de breuk door te lopen. „Ik kreeg er behoorlijk last van. Bovendien doe ik zwaar werk. Ik zit in het grondverzet. Dus met mijn baan kwam die breuk helemaal niet goed uit.”

Oskams huisarts verwijst hem dan alsnog door naar het ziekenhuis. „Na onderzoek en een intakegesprek kwam ik daar half september op de wachtlijst te staan, die enorm lang was. Maar hoe lang precies, daar konden ze in het ziekenhuis niets over zeggen.” Eind september blijkt dat Oskam ook te kampen heeft met galstenen.

Andere mogelijkheden

Als na drie maanden een operatie in de verste verte nog niet aanstaande lijkt, neemt Oskam zelf de touwtjes in handen. „Ik ging op zoek naar andere mogelijkheden om toch een operatie te ondergaan. Mijn huisarts heeft me toen doorverwezen naar een privékliniek. Daar kreeg ik te horen dat er een wachtlijst was van vier tot zes weken.”

Dan zit het Oskam eindelijk een beetje mee. „Ik belde naar de kliniek drie weken nadat ik op de lijst was komen te staan om te vragen of er al plek was. Toen was er net ruimte gekomen op vrijdag 21 januari.”

Het stemt Oskam tot grote blijdschap. „Ik zag uit naar een operatie, gezien de pijn die ik had.” De ingreep verloopt soepel en de zestiger mag dezelfde dag nog naar huis. Nu wacht hem over een week of zes nog een galoperatie. „In overleg met het ziekenhuis heb ik besloten om eerst de lies te laten opereren, vanwege de pijn. Dat waren ze met me eens. Ik heb af en toe een galaanval, maar in mijn situatie is er met die galstenen beter te leven dan met die liesbreuk.”

Rustig

Nu hij de operatie achter de rug heeft, voelt Oskam zich „een ander mens. De wond moet herstellen, dus ik moet rustig aan doen. Maar ik hoop dat ik met een paar weken hiervan ben opgeknapt. De pijn van de breuk is in elk geval weg. Dat is een enorme verbetering.” Wanneer hij weer aan het werk kan, durft Oskam niet te zeggen. „Dat duurt nog zeker twee weken. Hoe het daarna is, zie ik dan wel weer.”

Ook al vond zijn operatie niet plaats in een ziekenhuis, toch vergoedt Oskams zorgverzekering zijn operatie. Voor de verwijdering van zijn galblaas gaat hij ook op zoek naar een privékliniek, is het plan. „Dat kan niet bij dezelfde kliniek als die mij geholpen heeft aan mijn lies. Daar verrichten ze geen galoperaties. Maar bij een kliniek ben je doorgaans sneller aan de beurt dan in het ziekenhuis, omdat coronaperikelen daar minder spelen.”