De afgelopen lockdown in december en januari was verdeeld over twee kwartalen. Maar de steunmaatregelen vanuit de overheid worden per kwartaal berekend. Daarmee valt de berekening voor ondernemers ongunstig uit en hebben de meeste bedrijven dus geen recht op compensatie, ook al hebben ze hun winkels voor een periode van vier weken moeten sluiten. De kosten daarvoor zijn dus voor de ondernemers zelf. Volgens INretail hebben zeker acht op de tien ondernemers in de lockdownperiode wel minstens 20 procent aan omzet verloren. Dat omzetverlies gaat buiten hun schuld om, maar ze moeten dus wel voor de kosten opdraaien.

Los daarvan zijn ondernemers gedurende de coronacrisis ook nog niet gecompenseerd voor hun eigen inkomensverlies. Daarover wordt door lobbygroepen en het kabinet wel gesproken, maar veel ondernemers hebben in afwachting van enige vorm van compensatie ingeteerd op hun reserves, of hebben hun pensioenpot aangeboord. Dit gaat om miljarden euro’s.

Ondernemersorganisaties VNO-NCW en MKB-Nederland zeiden eerder al dat er in eerste instantie gesproken wordt over steun aan schrijnende gevallen. De organisaties schatten dat het om enkele duizenden ondernemers gaat. Ze benadrukken dat exacte cijfers lastig te geven zijn, maar dat de problemen met niet toereikende steun vanuit de overheid „in meer of mindere mate” speelt bij ondernemers in de gesloten sectoren.

Naast ondernemers met een winkel gaat het bijvoorbeeld ook om horecazaken die om wat voor reden dan ook niet in aanmerking komen voor coronasteun. Het kabinet zegde recent toe om tafel te gaan met bedrijven met meerdere filialen voor wie TVL bij lange na niet voldoet. Ook wordt gewerkt aan een stoppersregeling, zodat ondernemers die dat willen kunnen stoppen zonder dat ze er privé aan onderdoor gaan.

KHN meldde eerder al dat de loonsteun en lastenverlichtingsregeling „bij lange na niet” alle vaste lasten voor ondernemers dekken. Dit terwijl de crisis niet aan de sector is toe te schrijven.