„Zo dan terwijl wij tijd hebben, laat ons goed doen aan allen, maar meest aan de huisgenoten des geloofs.”

Moeten wij niet met blijdschap al de geboden van deze liefhebbende Heere gehoorzamen, onder Wie wij geestelijk zijn geboren? Kom dan, laat ons Hem heel onze ziel, ons lichaam en onze geest stellen tot een offerande, die onze redelijke godsdienst is. Zo zullen wij de wijzen navolgen in hun gaven.

Laat het niet genoeg zijn het alleen met woorden te doen, want dat is op zijn best slechts een dood geloof. Ons wordt in Gods Woord bevolen goed te doen aan allen, „maar meest aan de huisgenoten des geloofs.”

Laten we Hem ook dienen van onze goederen, door iets te geven om de armen te ondersteunen, vooral in de tijd van het jaar wanneer het gure weer dringend erom vraagt.

Moge deze overweging uw hart met ontferming bewegen over de onderdanen van uw Heere –de Koning van de Joden– en het zal door Hem aangenomen worden, alsof u het Hemzelf in Zijn eigen Persoon, had gedaan.

Laten we eveneens bedenken, dat zij die hun Koning met alle genoegen gehoorzaam zijn, Hem de meeste eer geven. Moge de Heere ons meer genade geven, ons weldoen vermeerderen en ons daarin zegenen en uitbreiden, opdat het goed anderen mag toevloeien, de troost daarvan de onze is en al de eer de Zijne, voor zover het geschiedt om Christus’ wil, Die met de Vader en de Heilige Geest eeuwige heerlijkheid en eer toekomt. Amen.

Joseph Hart,
predikant te Londen

(”Preek over Mattheüs 2:2a, Waar is de geboren Koning van de Joden?”; 1767)