De Bijbel roept herhaaldelijk op tot gebed voor de overheid. Waarom is dat zo belangrijk? Omdat onze voornamelijk liberale en seculiere overheid zich niet laat gezeggen door de Bijbel en bekering nodig heeft? Dat ook. Want God wil „dat alle mensen zalig worden en tot kennis der waarheid komen.” We moeten bidden voor de bekering van alle mensen, en daarmee voor de uitbreiding van Gods Koninkrijk. Lees er 1 Timotheüs 2:1-7 maar op na.

Toch is dat niet de belangrijkste reden om voor de overheid te bidden. Die staat in vers 2 genoemd: „opdat wij een stil en gerust leven leiden mogen in alle godzaligheid en eerbaarheid.” Op het eerste gezicht lijkt het hier te gaan om zorg voor een comfortabel leven. Dat je ’s zondags rustig naar de kerk kunt om vervolgens, na een kopje koffie met iets lekkers en een paar woorden over de preek, over te gaan tot de orde van de dag. Dat is een misvatting. Het gaat erom dat de overheid voorwaarden schept voor de uitoefening van onze godsdienstige plichten. Door zorg te dragen voor rust vanbuiten. Vrijheid van godsdienst te bieden. Haat en nijd in de samenleving tegen de godsdienst te bestrijden. De kerkgang te faciliteren. En tevens door verantwoording te nemen voor een stil geweten van de burgers. Rust vanbinnen. Omdat het mogelijk is God publiek te dienen en in de levenspraktijk het geloof zichtbaar te maken. Door in onze daden getuigen van Jezus te zijn. Het gebed voor de overheid is vooral een gebed voor de uitbreiding van het Evangelie in onze omgeving en wereldwijd. Een gebed om goede omstandigheden waardoor het voor ons als christenen mogelijk is de eer van God en het heil van onze naasten te bedoelen.

Vergis ik me als ik stel dat wij ons gebed voor de overheid pas echt verhoord zien als God zorgt voor een regering die rekening houdt met Zijn geboden? Natuurlijk zou het een goede zaak zijn als ons nieuwe kabinet er werk van maakt dat het aantal abortussen in ons land drastisch omlaag gaat. Dat er geen projecten gefinancierd worden in arme landen die vooral gericht zijn op de afbraak van het leven in plaats van op de opbouw van samenlevingen. Dat de ministerraad niet vergadert op zondag en zo veel mogelijk de speciale positie van de dag van de Heere in de samenleving waarborgt. Dat allerlei maatschappelijke ontwikkelingen die tegen de Bijbel ingaan afgeremd in plaats van gestimuleerd worden. Wat zou het een zegen zijn als Rutte IV op deze wijze gaat functioneren.

Het is gelukkig niet onmogelijk dat God premier Rutte en alle andere leden van het kabinet krachtig in het hart grijpt, zodat er echt een nieuwe cultuur in Den Haag ontstaat. Daar mogen we gerust iedere dag om bidden. Als we intussen onze eigen verantwoordelijkheid maar niet vergeten. Tot op heden biedt de overheid ons immers alle voorwaarden voor een gerust en stil leven, waarin we God kunnen dienen en onze naaste kunnen liefhebben. Om daarin bij te dragen aan de uitbreiding van het Evangelie. Naast gebed voor Rutte IV mag er door onszelf daarom ook vooral gewerkt worden, binnen de ruimte die ons royaal geboden wordt.

De auteur is als bestuurder werkzaam in het voortgezet onderwijs.