Ik praat met mijn vrienden over zo’n beetje alles. We bespreken de boeken die onze kinderen lezen. We praten over de voor- en nadelen van onze schoolkeuzes. We denken na over de laatste ontwikkelingen in onze stad en wat ze betekenen voor onze gezinnen. We wisselen ideeën uit over wat we in de tuin kunnen verbouwen en hoe we voor onze gezondheid zorgen. We praten over wat we leren uit Gods Woord en hoe het ons verandert. Elke dag –via berichtjes, sociale media of persoonlijk– wisselen we informatie en ideeën uit.

Maar dat is niet alles. We spreken ook van hart tot hart. We creëren feedbackloops, waarin een onderwerp heen en weer wordt gekegeld en elke persoon iets toevoegt, verwijdert of reageert en het vervolgens terugstuurt naar de anderen. We wisselen niet zomaar informatie uit. Wij vormen ideeën.

Hoewel ik graag zou willen dat mijn ideeën objectief zijn –het resultaat van gebed, overdenking van Gods Woord en mijn omstandigheden– is dat niet het hele verhaal. Ik draag ook mijn kindertijd met me mee, en mijn levenservaringen, persoonlijkheid, de cultuur in het algemeen en de microcultuur waarin ik leef, mijn vriendengroep. Mijn vrienden beïnvloeden hoe ik ”normaal” en ”wijs” definieer. De ideeën van mijn vrienden vormen mijn leven.

”Iedereen doet het”

Heb je ooit het gevoel gehad dat iedereen trouwde en kinderen kreeg? Of dat iedere ouder een schoolbestuursvergadering bijwoonde of zich uitsprak over een bepaald probleem? Misschien heb je het gevoel gehad dat iedereen een bijbaantje begon, een huis kocht of een bepaalde influencer online ging volgen. Is dat waar? Is het elke persoon? Of was het slechts een handvol vrienden? Het idee dat ”iedereen” iets doet, is krachtig, vooral wanneer we naar onze naaste vriendenkring kijken voor kameraadschap, feedback en inzicht op elk terrein van het leven. Dit is niet alleen een sociologische realiteit. Het is ook te vinden in de Schrift. In Galaten schrijft Paulus aan een kerk die culturele normen omarmt die in strijd zijn met het Evangelie. Deze normen impliceerden dat christenen bepaalde heilige dagen, maanden, tijden en jaren moesten onderhouden, dat christenen besneden moesten worden en de wet moesten volgen om voor God gerechtvaardigd te worden (Gal. 3:1-3; 4:10). Paulus verkondigde juist dat Christus hen van die dingen had bevrijd (Gal. 4:31).

Het is niet moeilijk voor te stellen dat vriendengroepen binnen de kerk van Galatië het belang van het onderhouden van deze dingen bespraken en elkaar ogenschijnlijk goede redenen gaven waarom Paulus het bij het verkeerde eind had. Terwijl deze ideeën door vrienden bediscussieerd werden, wonnen ze misschien aan kracht en versterkten ze de ongehoorzaamheid aan Christus. Een on-Bijbelse leer kan zo een sociale norm worden.

Persoonlijke vrijheid

Het antwoord van Paulus aan de Galaten omvat een vraag en een belangrijke erkenning: „Gij liept wél. Wie heeft u verhinderd der waarheid ongehoorzaam te zijn? Dit gevoelen is niet uit Hem die u roept” (Gal. 5:7-8). In wezen spoort Paulus de lezers van zijn brief aan om rond te kijken en te vragen: „Van wie hoor ik dit? Wie overtuigt mij om dit te geloven?” Het is mogelijk dat christenen in Galatië merkten dat deze anti-Evangelie-ideeën door een vriend werden aangewakkerd of versterkt. Paulus eindigt dit deel van zijn brief met een ernstige vermaning en een oproep aan de christenen in Galatië om zich los te maken van anti-Evangelie-ideeën en de ware vrijheid van het kruis te omarmen (Gal. 5:12-13).

In onze vriendengroepen zijn er veel onschuldige normen en kwesties die onder de persoonlijke vrijheid vallen: het feit dat we drie vrienden hebben met dezelfde trui, die dezelfde foodblogs volgen of hetzelfde bewegingsprogramma gebruiken, is best onschuldig. Maar wat gebeurt er als diezelfde vrienden ons aanmoedigen om boeken te lezen die een vals evangelie prediken of influencers volgen die de waarheid verdraaien? Wat gebeurt er als we diep lijden of een moeilijke levensbeslissing moeten nemen en ze ons on-Bijbels advies geven?

Onderscheidingsvermogen

In deze en in andere gevallen hebben we onderscheidingsvermogen nodig. We kunnen de waarschuwing van Paulus ter harte nemen en beseffen dat hoewel we van onze vrienden houden en we zelden dingen met elkaar delen in een geest van boosaardigheid, vrienden toch kwaad kunnen doen. Zij kunnen ons verhinderen Christus te gehoorzamen, zoals wij hen ook daarin kunnen hinderen.

Zonder al te achterdochtig, cynisch of tegendraads te zijn, is het goed om af en toe een stap terug te zetten en onszelf af te vragen hoe onze vrienden onze beslissingen en onze overtuiging beïnvloeden.

We zijn geschapen om in specifieke gemeenschappen van vriendschap te leven, zodat we elkaar zouden aansporen tot liefde en goede werken (Hebr. 10:24). Het is de bedoeling dat we elkaar opbouwen in Christus, elkaar raad geven en elkaar helpen Bijbelse wijsheid toe te passen en in gehoorzaamheid te wandelen (1 Thess. 5:11; Spr. 15:22). Het is een geweldig geschenk om vrienden te hebben die Jezus liefhebben, die ons helpen te groeien in godsvrucht en met hen samen het leven te onderzoeken, van kerkbezoek tot discussies over bejaarde ouders.

Een eeuwige Vriend

In plaats van de kracht van vriendschap te ontkennen en het vermogen ervan om ons leven vorm te geven te verwaarlozen, doen we er beter aan ons daarvan bewust te zijn. We kunnen God vragen ons te helpen zien waar onze vrienden ons van overtuigen en ons helpen te onderscheiden of die dingen waar, wijs en goed voor ons leven zijn. Zoals we al op de middelbare school leerden: geloof en doe niet iets omdat je vrienden het geloven of doen.

Hoewel geen van onze aardse vrienden volmaakt zal zijn, kunnen we een eeuwige Vriend hebben Die dat wel is. Als we een oprechte volgeling en vriend van Jezus zijn, kunnen we Zijn stem horen, overtuigd zijn van de waarheid en weten dat er genade is, zelfs als we moeite hebben om de hulpvaardigheid van onze vrienden te waarderen (Joh. 15:14-15; Gal. 5:8). Deel met Hem alle dingen. Laat Zijn stem luid klinken en Zijn bevelen je stappen leiden. Met de juiste Vriend aan het roer van ons hart, kunnen we vandaag wijs te midden van onze vriendschappen leven.

De auteur is medeoprichter van Risen Motherhood, een organisatie die moeders toerust om het Evangelie in het dagelijks leven toe te passen.
Bron: The Gospel Coalition