Milica van Doorn werd in de nacht van 7 op 8 juni 1992 in de Zaanse wijk Kogerveld verkracht en met extreem geweld om het leven gebracht. De zaak bleef lang onopgelost. A. kwam als verdachte in beeld na een zogeheten DNA-verwantschapsonderzoek waaraan zijn broer had meegewerkt. Een in het lichaam van het slachtoffer gevonden spermaspoor wees A. als vermoedelijke dader aan.

Bij de rechtbank beweerde A. (51) dat hij een geheime seksuele relatie had met Van Doorn, wat het spermaspoor zou verklaren. De rechtbank bestempelde dit verhaal als „verzonnen”. A. wilde zijn hoger beroep eerder dit jaar intrekken, omdat bij een veroordeling vreest langer te moeten zitten. Per 1 juli is een strengere regeling voor vervroegde vrijlating in werking getreden.

Op verzoek van zijn advocaat kwamen A.’s vrouw en twee van hun vier dochters bij het hof getuigen. Gesprekken tijdens hun bezoeken aan A. in de gevangenis zijn afgeluisterd. Daaruit lijkt af te leiden dat de gezinsleden hebben overlegd over een door A. af te leggen, nadere verklaring. In eerdere verklaringen heeft A. zichzelf belast. De verklaring die de gezinsleden volgens het Openbaar Ministerie wilden construeren zou erop neerkomen dat A. in elk geval het levensdelict niet heeft gepleegd. De vrouwen zeiden woensdag bij het hof dat er geen sprake is geweest van dergelijk overleg.

De oudere dochter zei dat zij in gesprek met haar vader tal van rollen heeft gespeeld om antwoorden te krijgen. „Politie, rechter, psycholoog. Ik heb aan alle scenario’s gedacht, maar het niet aan hem gevraagd.” Ook merkte zij op dat zij „helemaal klaar” is met de zaak. „Ik ben kapot, wil dat het klaar is. Ik wil net zoals iedereen in deze zaal het antwoord weten.”

De vrouwen volgen het strafproces op afstand en zijn nooit bij zittingen aanwezig. De getuigenverhoren hadden al eerder dit jaar moeten plaatsvinden, maar toen verschenen de vrouwen niet in de rechtszaal.

De zaak wordt op 12 en 14 januari verder behandeld. Het hof hoopt op 10 februari uitspraak te kunnen doen.