„Die ervaringen neem ik mee naar de toekomst en leveren ook een enorme persoonlijke groei op”, zei Amalia, die verder niet inhoudelijk over haar tussenjaar wilde spreken. „Net zoals mijn schooltijd dat was en ook mijn studie dat zal zijn, beschouw ik dat als privé. Ook omdat het over persoonlijke groei gaat. Daarom ben ik ook enorm dankbaar voor de privacy die mij de afgelopen maanden gegund is.”

Volgens Amalia is het best vreemd om opeens weg van huis te zijn en dat ze haar eigen keuzes kan maken. „Het is heel leuk, maar af en toe denk je ook: het zou fijn zijn als mijn ouders er waren om te zeggen: je moet even dit doen”, lachte ze.

De prinses wil zich straks vol op haar studie richten, veel vrienden maken en ervaringen opdoen. „En uiteindelijk terugkomen en meedoen met de Raad van State.”

Zij noemde de dag van haar toetreding tot de Raad van State „een spannende dag”, maar ze vindt het vooral „enorm mooi” dat haar vader haar heeft binnengeleid. „Het is een nieuwe fase”, sprak de toekomstige koningin. „Die ziet er net iets anders uit dan van mijn leeftijdsgenoten. Maar ja, dat wisten we al achttien jaar”, zei de prinses, waarop haar moeder lachte.

Hoe Amalia het vak zal leren weet ze nog niet, maar ze heeft al wel ideeën over de invulling daarvan. „Er is geen school voor koningin worden, niet zoals dat er wel is voor advocaat, docent, bakker of noem maar op. Ik denk dat ik daardoor heel erg moet kijken naar het verleden, maar tegelijkertijd ook met de tijd moet meegaan.”

Volgens Amalia hebben prinses Beatrix en nu koning Willem-Alexander een „heel persoonlijke invulling” aan het ambt gegeven. „Dat is natuurlijk ook heel tijdsafhankelijk. Zo zal ik ook proberen om mijn eigen invulling te geven. En een heel goede plek om te beginnen met leren is hier in de Raad van State. Ik hoop op een dag een goede koningin te worden.”

De prinses zei in de afgelopen achttien jaar „onbewust” al veel te hebben geleerd en in de afgelopen jaren „steeds bewuster” dingen hebben geleerd. „Zowel mijn grootmoeder en mijn vader, de twee staatshoofden die ik heb mogen zien, hebben er een enorm persoonlijke invulling aan gegeven. Wat mij enorm raakt en ook in beiden zie, is de dienstbaarheid en de toewijding die ze aan het ambt hebben gegeven. Dat is ook iets wat ik mee wil nemen in de toekomst.”