Al sinds 1990 gaat Van Kempen gemiddeld acht keer per jaar met haar man een week naar haar zus en zwager in Schoondijke „om even op adem te komen.” Ondanks dat ze zelf hartpatiënt is, verschillende hartoperaties heeft ondergaan en met leukemie kampt, heeft Van Kempen de volledige zorg voor haar man op zich genomen. Een paar jaar na hun trouwen –voor hen allebei het tweede huwelijk– bleek haar man de ziekte van Alzheimer te hebben. „De zorg is intensief. Alle ziekenhuisbezoeken regel ik voor hem. De dagen bij mijn zus zijn heel fijn.”

Van Kempen waardeert het enorm dat haar zus haar huis altijd voor hen heeft openstaan naast wat Fieret nog meer voor anderen doet. Zo ging ze twee jaar lang gemiddeld vier keer per week naar het ziekenhuis in Gent om haar ernstig zieke kleinzoon te bezoeken. Het jongetje overleed op driejarige leeftijd. Van Kempen: „Diny en ik praten er veel over. We kunnen alles bespreken met elkaar. Dat is zo fijn. We bellen elkaar wekelijks.”

Hoewel haar man niet goed tegen onbekende situaties kan, is het voor hem ook goed om er af en toe even uit te zijn. De kerstdagen hopen ze ook in Schoondijke door te brengen. „We kunnen nooit te veel komen. Ik zeg altijd: Je bent met geen goud te betalen.”