Vestia kwam in 2011 in de financiële problemen doordat de kasbeheerder van de corporatie samen met een financieel tussenpersoon jarenlang honderden derivatencontracten af had gesloten ter waarde van miljarden euro’s. Het ging om complexe financiële producten die bescherming moeten bieden tegen rentestijgingen. Toen de rentes begonnen te dalen zorgden de derivaten voor grote financiële problemen.

Om de directe problemen het hoofd te bieden kreeg Vestia een renteloze lening van het Centraal Fonds Volkshuisvesting (CFV). In de jaren erna trof Vestia veel maatregelen om er weer bovenop te komen, maar het ongunstige economische klimaat zat daarbij dwars. Via rechtszaken tegen banken die de derivaten hadden verstrekt haalde Vestia geld op.

Ook de kasbeheerder betaalde miljoenen terug. Met oud-topman Erik Staal en commissarissen werd een schikking bereikt. Zij stelden geen weet te hebben gehad van de misstanden, maar waren als bestuur en toezichthouders wel verantwoordelijk. Dat alles bij elkaar was echter niet voldoende om de ruim 2,5 miljard euro aan schulden op te lossen.

Inmiddels bestaat het CFV niet meer en is het Waarborgfonds Sociale Woningbouw de partij die over de lening beslist. Namens het ministerie van Binnenlandse Zaken stemde die organisatie in met het omzetten van de lening in de gift.

De opsplitsing van Vestia gaat per 1 januari 2023 in. Dan gaan de activiteiten van Vestia in Rotterdam, Den Haag en Delft-Zoetermeer alle drie zelfstandig verder. Bovendien helpen de andere corporaties met het verlichten van de lasten door goedkope leningen te ruilen met relatief dure van Vestia.