Met behulp van multimediatechnieken en gesproken teksten van de toenmalige onderduikers, bewoners en nazi’s wordt in het museum de sfeer van de oorlogstijd opgeroepen. In het huis verbleven in de oorlogsjaren tegelijkertijd onderduikers (op zolder), een gezin en de plaatselijke Duitse commandant die er zijn bureau had.

Elke kamer in de woning krijgt een thema. Zo zijn afbeeldingen van de bewoners aangebracht op de bekleding van stoelen: wie er gaat zitten, hoort hun verhaal. Over de radio spreekt de toenmalige koningin Wilhelmina. In de gang hangen jassen die het verhaal vertellen van hun eigenaren: collaborateurs, NSB’ers en iemand die in het verzet zat.

Het museum is tot stand gekomen met Duitse en Nederlandse instellingen op politiek en sociaal–cultureel gebied. Nederlandse en Duitse onderwijsdeskundigen hebben een educatief programma voor scholen ontwikkeld. De bedoeling is dat er schoolexcursies gaan plaatsvinden.