De reizigers werden op het station verwelkomd door een doedelzakspeler en door activisten die al in de Schotse stad aanwezig waren. Ze hadden borden bij zich met teksten als „klimaatvluchtelingen welkom” en „stop verwoestend beleid”. In combinatie met leuzen over klimaatrechtvaardigheid werd het direct een soort protestbijeenkomst.

De klimaattrein vertrok ’s ochtends vanuit Amsterdam en reed via Rotterdam en Brussel naar Londen. Aan boord gingen jongeren, bestuurders uit de spoorsector, activisten en wetenschappers met elkaar in gesprek over de opwarming van de aarde. Ook enkele leden van de officiële Nederlandse delegatie reisden mee.

Tijdens workshops bedachten inzittenden bijvoorbeeld mogelijkheden om vervuilende bedrijven via de rechter te dwingen tot meer duurzaamheid, naar het voorbeeld van Milieudefensie dat de klimaatzaak tegen Shell won. Ook het promoten van internationale treinen, in plaats van vervuilende vliegtuigen, was een belangrijk doel van de trein.

In Londen gingen de conferentiegangers in een stoet van het internationale station St. Pancras naar het verderop gelegen station Euston, waar een andere trein naar Glasgow vertrok. Aan boord van die trein gingen de gesprekken en discussies verder. De heersende opvatting in de trein is dat de wereld meer actie moet ondernemen om de opwarming van de aarde te beperken.

Mara de Pater, een van de initiatiefnemers van de klimaattrein, vindt dat zeker op afstanden onder de 700 kilometer het vliegtuig in de ban moet. „Onzinnige korteafstandsvluchten moeten drastisch worden verminderd”, zegt ze. Aan de groei van de luchtvaart moet wat haar betreft sowieso een einde komen. „Dat kan gewoon echt niet meer in tijden van klimaatcrisis.” Ze hoopt dat leiders op de top zullen afspreken dat de luchtvaartsector ook moet gaan voldoen aan alle bepalingen uit het Klimaatakkoord van Parijs. Dat betekent dat het wat haar betreft gedaan moet zijn met belastingvoordelen voor de luchtvaart.

Spoorbestuurders, onder wie NS-baas Marjan Rintel, beaamden dat er meer aandacht moet komen voor internationale spoorverbindingen. Rintel zou allereerst graag een betere verbinding met Berlijn willen.

In de trein, waar het veel ging over de manier waarop de aarde wordt doorgegeven aan toekomstige generaties, was baby Elea veruit de jongste inzittende. „Mijn vrouw doet mee aan de conferentie, ze vertegenwoordigt een jongerenorganisatie uit Ecuador”, vertelt vader Ferdinand. „Ik ben de babysitter.”