Tussen 2015 en 2020 werden volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek 1115 kinderen van slachtoffers uit de toeslagenaffaire ondergebracht bij een pleeggezin of in een instelling. De Belastingdienst merkte hun ouders ten onrechte aan als fraudeur en bracht hen met terugvorderingen en boetes in financiële problemen. Veel ouders raakten ook psychisch in de knel.

Het kabinet gaat „heel precies uitzoeken hoe het zit”, belooft Rutte. Hij belooft de Tweede Kamer snel te laten weten „hoe we ermee verdergaan”.

„Sowieso is het hele dossier van de kindertoeslagaffaire verschrikkelijk”, verzucht Rutte voor aanvang van de Europese top in Brussel. „Van a tot z. Daar is geen discussie over. Het raakt heel veel mensen heel persoonlijk, het raakt heel Nederland.”

Minister Sander Dekker (Rechtsbescherming) sluit niet uit dat er meer dan 1115 kinderen binnen de groep vallen. „Aangezien nog niet alle ouders die zich gemeld hebben een eerste toets hebben gehad, kan het aantal kinderen hoger liggen, schrijft hij aan de Tweede Kamer. „Daarnaast melden zich nog steeds ouders aan als gedupeerde.”

Verder omvat het cijfer alleen gedwongen uithuisplaatsingen. Gevallen waarbij ouders zelf aangaven niet meer voor hun kinderen te kunnen zorgen, zijn niet in beeld.

Onafhankelijk Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt, die een belangrijke rol heeft gespeeld in het blootleggen van de affaire, spreekt van „een heel, heel zuinige reactie van de regering”. De brief van Dekker roept volgens hem vooral vragen op.

„Ik verwacht een plan van de regering voor deze gezinnen, voor deze kinderen en hun ouders. Het feit dat zij nu zelf naar de rechter moeten stappen volgens de brief, is toch wel de omgekeerde wereld”, laat hij weten. De regering moet volgens hem proactiever zijn in het onderzoeken van misstanden. „Er komt nu alleen informatie naar buiten als het echt niet anders kan.”

Het CBS stuurde de cijfers vrijdag naar het ministerie van Justitie en Veiligheid, aldus Sander Dekker. Maandag plaatste het CBS de cijfers op zijn website, zonder daar verder ruchtbaarheid aan te geven. Waarom het ministerie pas zes dagen na ontvangst met een brief komt aan de Kamer, die om de cijfers had gevraagd, kon een woordvoerder niet zeggen.