„Gij hebt de koppen des Leviathans verpletterd; Gij hebt hem tot spijs gegeven aan het volk in dorre plaatsen.”

Kunnen deze beenderen levend worden? God handelt zo opdat Hij door Zijn gedrag hierin zo’n getuigenis en ervaring van Zijn macht, genade en trouw aan Zijn volk geeft, dat het volk door het geloof bemoedigd wordt voor de toekomst, welke moeilijkheden zij ook tegenkomen. De weg die een christen bewandelen moet, is van het begin tot het einde vol moeilijkheden, zoals Israëls weg uit Egypte. Toen zij uit Egypte gegaan waren, lag daar de Rode Zee om door te gaan en wanneer zij daaruit gekomen zijn, vinden zij een woestijn om veertig jaar daarin te dwalen.

Nu is het Gods weg om Zijn bevrijding tot een ervaring voor ons te maken, zodat wij bij alle toekomstige moeilijkheden op God kunnen hopen. „Gij hebt de koppen van de Leviathan verpletterd; Gij hebt hem tot spijs gegeven aan het volk in dorre plaatsen” (Psalm 74). Dat wil zeggen: tot voedsel voor hun geloof, toen zij in de moeilijkheden van de woestijn waren. Alsof Hij zei: „Herinner u nu de Rode Zee, hoe Ik u van Farao en diens leger bevrijdde en hen in de zee vernietigde!”

God heeft bij elke redding die Hij voor Zijn volk bewerkt twee doeleinden, namelijk een dadelijke hulp én latere steun. En hoe groter dan de huidige bevrijding is, des temeer bemoedigt dat wat de ervaring betreft.

Matthew Meade, predikant te Stepney

(”Nieuw leven in de doodsbeenderen”, 1710)