De Egyptische president heeft eerder verzocht de verschillende Palestijnse partijen op één lijn te krijgen, maar de radicale beweging Hamas heeft het toen laten afweten. De Palestijnse plaatsvervangend secretaris-generaal van de Arabische Liga, dr. Said Kamal, is ervan overtuigd dat Hamas er dit keer wel bij zal zijn. „Er is al frequent overleg in Gaza tussen de verschillende partijen. Dat gaat over praktische zaken, maar het is een goed begin voor verdere gesprekken in Caïro.”

Kamal prijst Egypte voor zijn steun aan de Palestijnse Autoriteit. „De eerder met Egypte besproken training van Palestijnse politiemensen is begonnen. We verwachten dat de Egyptische minister van Buitenlandse Zaken, Abu Gheit, ons begin december zal bezoeken.”

Op 25 maart is een Arabische top gepland waarbij de Palestijnse zaak hoog op de agenda zal staan. „Ik hoop dat daarbij net zulke concrete stappen zullen worden voorgesteld als op de afgelopen top in Sharm al-Sheikh over Irak”, zegt Kamal.

Hij behoort tot de oudere garde van Palestijnse leiders die voorstanders zijn van een Palestijnse staat naast Israël binnen de grenzen van 1967. Hij hoopt dat de onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen kunnen worden hervat op het punt waarop ze tijdens onderhandelingen tussen Arafat en de toenmalige Israëlische premier Barak zijn afgebroken. „Israël heeft steeds gezegd dat president Arafat een obstakel voor de vrede was. Laten we zien waar het nu staat.”

Op de vraag of Arafat in zijn onderhandelingen met toenmalig premier Barak geen historische kansen voor een overeenkomst met Israël heeft laten liggen, zegt Kamal dat „er nu nieuwe leiders zijn die bereid zijn te onderhandelen.”

Kamal hoopt dat Israël de verandering in Palestijns leiderschap zal aangrijpen voor onderhandelingen, maar heeft tegelijkertijd weinig hoop dat premier Sharon hiertoe bereid is. „We worden steeds aan het lijntje gehouden. Er wordt al jaren lang gezegd dat in de komende jaren een oplossing nodig is maar ik ben bang dat als er de komende jaren geen zicht op hoop op een akkoord met Israël wordt geboden we de Palestijnse generatie gaan verliezen die de VN-resoluties 242 en 338 (erkenning van de staat Israël binnen de grenzen van 1967) nog accepteert.”