”Verdronken schelp”
Auteur: Ans van den Berg
ISBN 90 266 1257 5
Pagina’s: 104
Prijs: € 8,90; Titel: ”De wedstrijd”
Auteur: Anja Elshout
ISBN 90 266 1258 3
Pagina’s: 72
Prijs: € 8,90.

Beide boeken verschenen bij uitgeverij Callenbach.

Een gevonden schelp en een dood konijntje hebben niets met elkaar te maken. Toch zijn het in twee nieuwe jeugdboeken van Callenbach belangrijke dingen. Ze zorgen namelijk allebei voor een ontdekkingstocht.

Het debuut ”Verdronken schelp” van Ans van den Berg is verrassend. Een auteur die in haar eerste jeugdboek zowel over hoogbegaafdheid als zwakbegaafdheid schrijft, heeft heel wat in haar mars. Niet elk kind zal de gedachtegangen van de elfjarige hoofdpersoon altijd volgen. Maar wie zich er wél in kan verplaatsen, beleeft de avonturen intens mee.

„Anna, je denkt te veel, Anna, je maakt je te druk om dingen die niet voor kinderen bestemd zijn…” Maar ja, zo ís Anna nu eenmaal. Op vakantie ontmoet ze Joris. Hij blijkt net zo te zijn. Anna vindt een (verdronken) schelp in de beek, waarna ze samen op zoek gaan naar een ondergrondse zee. Ze vinden Bernard. Een zwakbegaafde jongen met een tas vol rommel, waarmee hij een soort altaar bouwt. Huilend knielt hij voor een kruis met Jezus er nog aan. Joris en Anna begrijpen er niets van. Op de camping horen ze waarom Bernard zich zo gedraagt. Na een enorm noodweer is Bernard spoorloos. Joris en Anna vinden hem in een boom. Hij leeft nog. Er wordt een plan bedacht: In een nis van de kerk komen de spullen. Nu kan Bernard daar steeds aan zijn overleden vader denken. Of is het bidden?

Het boek ademt een roomse sfeer. Als een rode draad lopen terugblikken van Anna aan haar oma door het boek heen. Oma, die na het overlijden van opa zei: „Je moet je verdriet eerst een plekje geven, pas dan kun je het kwijtraken…” Dit geldt ook voor Bernard! En voor Joris, die zijn babyzusje verloor. Maar Anna wil niets kwijtraken. Bij thuiskomst legt ze een speciale map aan voor alle post van Joris.

De tovertuin
In ”De wedstrijd” van Anja Elshout gaat het ook over een denkertje uit groep 8. Sarah heeft niet veel zelfvertrouwen. Ze ziet als een berg op tegen het houden van een spreekbeurt en ze kan over iets piekeren tot ze er misselijk van wordt. Sarah, Marloes, Luuk en Chris doen mee met een wedstrijd. Sarah is niet blij met de stoere Chris in hun groep. Maar dankzij een dood konijntje ontstaat er een geweldige samenwerking. Hun werkstuk gaat over de tovertuin in ”De bocht van het dode konijntje”.

Het verhaal is origineel en knap geschreven. Het thema ”dood” komt net als in de ”Verdronken schelp” op een fijnzinnige manier aan de orde. Als lezer blijf je geboeid tot de laatste bladzijde. De schrijfster maakt met veel details een prachtige sfeertekening. Je beleeft alles mee, je proeft het, je voelt het.

Dit heeft te maken met de betrokkenheid van de auteur bij haar lezers. In een naschrift vertelt ze waarom ze over een verlegen meisje als Sarah schreef en over een jongen als Chris, die geen vader meer heeft. Kinderen die hetzelfde beleven, herkennen zich in het verhaal. Anderen leren begrip te hebben voor hun leeftijdsgenoten. Deze dingen maken het boek waardevol. Ook ontbreekt de humor niet.

De omslagillustraties van Nynke Talsma geven bijzondere momenten uit het verhaal weer. Beide boeken zijn bedoeld voor kinderen vanaf tien jaar.