Maak van dieren geen mensen
De kortgedingrechter in Amsterdam heeft maandag korte metten gemaakt met een actie van Dier&Recht tegen de Nederlandse melkveehouderij. De radicale dierenrechtenorganisatie moet haar campagne om de consumptie van zuivel te ontmoedigen aanpassen. Op een poster die in zeven steden is opgehangen, worden boeren bestempeld als veroorzakers van „ernstig dierenleed” omdat ze pasgeboren kalveren meteen bij de moederkoe weghalen. Ernstig dierenleed is niet bewezen, oordeelt de rechter, en daarom is die beschuldiging onterecht. Dier&Recht moet de bewuste billboards deze donderdag hebben weggehaald.
Het kortgeding was aangespannen door Agractie, bekend van de organisatie van diverse boerenprotesten. Voorman Bart Kemp betitelde de uitspraak als een doorbraak, die aantoont dat de vrijheid van meningsuiting grenzen heeft.
Dat is inderdaad precies wat de rechter benadrukt: het publiek debat (de antizuivelcampagne) mag gevoerd worden, maar „niet op een wijze die onrechtmatig jegens de melkveehouders is.” Oftewel: je mag in Nederland niet zomaar van alles roepen. Het is goed dat de rechter dat onderstreept.
Intussen gaat de uitspraak voorbij aan een opvallende opmerking van een van de advocaten van Agractie: „Dier&Recht vermenselijkt het kalf.” Toch raakt juist die opmerking de diepere achtergrond van het conflict. Het idee dat dieren en mensen zo ongeveer op één lijn staan, nestelt zich langzaam maar zeker in het hoofd van de doorsnee Nederlander. Dat blijft niet beperkt tot de big die tegenwoordig ”babyvarkentje” heet. Dieren hebben allerlei vermeende rechten en zelfs een eigen vertegenwoordiging in de politiek. ”Vegan” is voor een groeiende groep mensen een levensideaal.
Ook christenen –jongeren en stedelingen voorop– lijken in deze richting mee te bewegen. Dat is minder onschuldig dan het lijkt. Hoe groot is straks nog de stap naar de ultieme gelijkstelling van mens en dier: de omarming van de evolutietheorie?
Dier&Recht is, net als haar zusterorganisatie Varkens in Nood, een radicale club die naar eigen zeggen streeft naar een toekomst waarin plantaardige voeding de norm is, eventueel aangevuld met kleine porties kweekvlees. „In een eerlijke wereld hebben alle dieren een leven dat recht doet aan hun behoeftes”, luidt het op haar website.
De Bijbel leert het anders. God sprak tot Noach: „Ulieder verschrikking en ulieder vrees zij over al het gedierte der aarde. (…) Al wat zich roert dat levend is, zij u tot spijze; Ik heb het u alles gegeven.” Tegelijk is er ook de andere kant: „Een os zult gij niet muilbanden als hij dorst” en: „De rechtvaardige kent het leven zijner beesten.” De boer mág het kalf weghalen bij de koe –anders valt er niets te melken– en hij mág zijn dieren laten slachten. Maar in de tijd dat het vee onder zijn hoede is, dient hij er goed voor te zorgen.
Als een rechtvaardige.
