Velen gaan op reis in de vakantietijd. Het kan weer. Bij de voorbereiding hoort wel dat je de reisroute moet kennen. Maar ook dan kan het gebeuren dat een weg opgebroken is en je een omleidingsroute moet volgen, of je raakt de weg kwijt. Zul je dan wel op je bestemming aankomen? Hoe zit het met de bestemming van je leven? Denkt u daar weleens over na? Je leeft nu. Maar waarvoor? Waar wil je heen?

Begrijpt u dat iedereen sowieso een einddoel zal bereiken? De Bijbel spreekt van slechts twee mogelijkheden: eeuwige rampzaligheid of eeuwige zaligheid. Hemel of hel. Wie wil eindigen in de eeuwige nacht hoeft helemaal niets te doen. Maar als je graag van die doodlopende weg af wilt komen, moet je echt rechtsomkeert maken. Bekeert u en gelooft dit Evangelie: Ik ben de Weg.

Dit is een van de zeven ”Ik ben”-teksten uit het Evangelie naar Johannes. Deze woorden staan in verband met het naderend afscheid dat zal plaatsvinden, vanwege Zijn sterven, opstanding en hemelvaart.

Hij keert terug naar het huis van de Vader, en daar, discipelen, zullen jullie ook eens zijn. Jullie weten toch de weg daar naartoe? Thomas antwoordt: Heere, dat weten we niet. En allen stemmen stilzwijgend met Thomas in. Ze waren het met hem eens. Wij weten de weg niet. Wat zou u eigenlijk zeggen? Weet jij de weg tot God wel? Of is Thomas ook jouw woordvoerder?

We raken hier aan een heel fundamenteel punt, namelijk dat we eraan ontdekt moeten worden dat wij allemaal mensen zijn die moedwillig (!) van de weg af zijn geraakt. Door de zonde zijn wij niet alleen maar verdwaald en dus de weg kwijt, maar het is nog veel ingrijpender: door de zonde is er helemaal geen weg meer. De weg is opgebroken, onherstelbaar verwoest, onbegaanbaar, versperd met enorme blokkades. Daar sta je dan. Hopeloos verdwaald en ten enenmale niet in staat om ooit nog thuis te komen.

En in deze wereld en tot dit soort mensen komt nu deze ”Ik ben”-uitspraak: Ik ben de Weg. Hebt u er oren naar? Spits jij je oren ook? En is er geen weg die bij ons begint en bij God eindigt? Maar let dan goed op: hier spreekt de Zoon van de Vader over een weg die bij God begint en bij God eindigt. God heeft een weg gebaand en daartoe heeft Hij Zijn Zoon gezonden.

Een weg uit de hemel naar de aarde, en hij loopt via Golgotha en het open graf in de hof en dan via de Olijfberg, waar de hemelvaart plaatsvond. Christus zegt niet: Ik weet een weg, Ik wijs u een weg, maar: Ik ben de Weg.

Hij zegt niet: U moet eerst dit of dat doen, zoals jezelf verbeteren, meer goede werken doen. Hij zegt niet: U moet die en die opvattingen huldigen, en die of die mening aannemen. Nee: Ik ben de Weg. Hij is het Zelf in eigen persoon Die de zondaar tot de Vader brengt.

Lezer, u bent ook op reis. Maar bent u al op de goede weg? Belijd uw dwaalwegen, zo bent u welkom en zal Christus u thuisbrengen. Je kunt nooit zo gelukkig worden dan wanneer je voor eeuwig thuis mag komen bij de Heere. Dan hebt u uw bestemming bereikt.

„Ik ben de Weg.” - Johannes 14:6