W. kreeg tijdens haar bekering het salafistische gedachtegoed in snel tempo onder de knie, merkte de rechter donderdag op tijdens het strafproces in de extra beveiligde rechtbank op Schiphol. „U bent meteen een conservatieve moslima geworden.” Volgens W. gaf de islam haar structuur, ze verklaarde dat ze geen weet had van andere en meer gematigde islamitische stromingen.

In de maand dat ze het ouderlijk huis uit moest, trouwde ze met een in Tilburg woonachtige Syriër, het huwelijk hield een week stand. Inmiddels heeft ze vier islamitische huwelijken achter de rug. W. verklaarde in de rechtbank dat ze zonder echtgenoot niet kon overleven in oorlogsgebied. Aanvankelijk woonde ze in de Syrische stad Raqqah in een huis voor IS-vrouwen, waar ze na binnenkomst de eed van trouw aflegde aan IS en na een kennismaking van twintig minuten besloot te trouwen met een vermeende strijder die in januari 2017 overleed aan het front. Overigens zegt ze zelf dat ze niet wist dat hij IS-strijder was. „Toen ik hem leerde kennen hadden we het er niet over. Als vrouw krijg je niet op alle vragen antwoord”, zei ze.

De officier van justitie noemde haar verklaring over het werk van haar man leugenachtig, omdat ze wel haar moeder appte dat hij tijdelijk niet aan het front vocht en haar vriendin in Nederland foto’s stuurde van meerdere automatische wapens in hun huis. Na zijn dood ontving ze een weduwe-uitkering van IS, toen schreef ze naar huis dat hij als sluipschutter aan het front om het leven was gekomen.

W. trouwde steeds opnieuw. Ze woonde in vijf Syrische steden en belandde uiteindelijk in het Koerdische opvangkamp al-Hol in het noordoosten van Syrië. Ze keerde in november vorig jaar terug. Niet eerder is een Nederlandse IS-vrouw veroordeeld die zolang, meer dan twee jaar, in het kamp al-Hol verbleef.

W. is een vriendin van Syriëgangster Laura H., met wie ze een mislukte vluchtpoging ondernam. Ze ontkent dat ze zich schuldig maakte aan het voorbereiden van terroristische misdrijven, zoals het OM beweert. „Ik verzorgde een kat, ik maakte het huis schoon en ik bereidde het eten”, vertelde ze. „Ik ben geen terrorist en dat zal ik ook nooit worden. We worden gezien als gevaarlijke beesten, terwijl ik een vrouw ben met gevoelens, humor en familie”, zei ze in haar laatste woord.

De uitspraak is op 19 augustus in de rechtbank in Rotterdam.