Het is vooral een financiële overweging geweest om uiteindelijk voor het project van Koolhaas te kiezen. De Romeinse bouwonderneming Lamaro, die Koolhaas inschakelde als architect, huurt het terrein de komende zestig jaar voor 7 miljoen euro van de gemeente en mag de wijk voor die periode financieel uitbaten.

Lamaro heeft voor de onderneming een investering beraamd van 230 miljoen euro. Dat is 2,5 keer meer dan de minimale benodigde investering volgens de gemeentelijke begroting. Ook de huurprijs die Lamaro bood is hoger dan gevraagd werd.

Koolhaas, die door Italiaanse media de „coolste architect van deze tijd"wordt genoemd, ontwierp een jeugdige wijk waar cultuur en ontspanning voorop staan. Naast ruimte voor muziek, cinema, sport en literatuur, zullen kroegen, restaurants en winkels het verlaten terrein opnieuw leven inblazen. Een groot deel van de gebouwen wordt afgebroken.

De oude markthallen werden begin vorige eeuw in gebruik genomen en deden tachtig jaar dienst als plaats voor de groothandel en veiling voor levensmiddelen. Twee jaar geleden werden de centraal gelegen markthallen ontruimd en verplaatst naar een industriegebied buiten de stad. Besloten werd dat het gebied ten goede moet komen aan de jeugd. De afgelopen jaren werd het verlaten gebied benut voor zomerse markten en festivals.

De gemeente Rome gaf strikte aanwijzingen over de verhouding tussen cultuur en commercie in het gebied en eiste ook dat de gedenksteen voor de moord op twee jonge marktkruiers, die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de fascisten vermoord werden, een plaats krijgt in de nieuwe wijk.