Dinsdagmorgen 11.00 uur. Voor de deur van het inloophuis aan de Vondelweg in Rotterdam staan Annemieke Ossenwaarde en Roeland Dam. Ze spreken voorbijgangers aan en delen foldertjes uit over het Dabarwerk. Het is een van de onderdelen van de IZB, vereniging voor zending in Nederland, en vindt plaats in de Rotterdamse wijk Crooswijk.

Een voor een druppelen de kinderen binnen. „Eigenlijk beginnen we om 11.00 uur, maar tijd is in de vakantie niet zo belangrijk”, lacht Dam, kinderwerker en missionair pionier bij wijkgebouw De Bron.

Dabarwerk, midden in de stad Rotterdam? „Normaal gesproken zou je het inderdaad op een camping verwachten. Dat gebeurt ook nog steeds. Maar hier houden we een Dabarweek midden in een veelkleurige woonwijk van Rotterdam, bij De Bron, de pioniersplek die bij de Opstandingskerk hoort.”

Terwijl de laatste kinderen binnenkomen, vertelt Ossenwaarde, in het dagelijks leven juf op een basisschool, over de opzet van het Dabarwerk in de Maasstad. „’s Morgens zingen en bidden we met elkaar, we luisteren naar een Bijbelverhaal en doen een verwerking. ’s Middags hebben we ontspannende activiteiten. Vandaag hebben we een waterfestijn, dat houden we hier achter op een grasveld. Rond het avondeten organiseren we op sommige dagen ook nog een gezamenlijke maaltijd. Vanavond is er spelletjesavond voor kinderen en ouders.”

Behangrol

Binnen in het wijkgebouw staan de kinderen in een kring. De dag begint met gebed en zingen. Omdat het in deze themaweek over de schepping gaat, zingen de kinderen hier liederen over. Daarna declameren ze de Bijbeltekst uit Genesis 31 die deze week centraal staat. „En God keek naar alles wat Hij gemaakt had en het was heel goed.” De letters staan op een grote behangrol die door twee kinderen wordt vastgehouden. De kinderstemmen klinken enthousiast en de kinderen maken gebaren ter ondersteuning bij de Bijbeltekst.

Juf Ossenwaarde vertelt een kort Bijbelverhaal over de vierde scheppingsdag. God maakte de zon, de maan en de sterren. „Je kunt het ook zelf lezen in het Boek van God. Wie weet nog hoe dat Boek heet?” Het blijkt dat er maandag goed geluisterd is, alle kinderen weten dat dat de Bijbel is. Een van de meisjes mag naar voren komen en de Bijbel opendoen. Zichtbaar eerbiedig bladert het meisje in de Bijbel en legt het Woord van God open, midden in de kring van kinderen en leidinggevenden. Begeleid door een gitaar zingen de kinderen: „Lees je Bijbel, bid elke dag.” Twee moeders zitten achterin de zaal en kijken naar wat zich in de kring afspeelt. Zacht zingt een van hen mee terwijl ze haar handen vouwt.

Sterren

Na het Bijbelverhaal is het tijd voor de verwerkingsopdracht. Vandaag wordt er een ster geknutseld. Eerst mogen de kinderen de ster overtrekken op een houten plankje. Daarna met een hamer spijkers erin slaan. Tot slot mag het werkstuk geschilderd worden. Ossenwaarde: „Als de verf vanmiddag droog is, gaan we met draad de ster afmaken.” De kinderen gaan voortvarend aan de slag. Weldra is het een getimmer van jewelste. De zes begeleiders van het Dabarteam helpen bij het werkstuk en voorzien de kinderen van fruit en drinken.

Ondertussen staat Matthijn buiten op de stoep voor het inloophuis. Hij spreekt mensen aan en deelt folders uit. Waarom hij dit werk in zijn vakantie doet? „Omdat je zo wat kunt betekenen voor anderen. Je ziet de gezichtjes van de kinderen opleven als we samen bezig zijn. En ik vind het mooi om daar een steentje aan bij te dragen. Kinderen zijn ook zo eerlijk. Ze vragen je op de man af of je in God en Jezus gelooft. Gelijk naar de kern, ik houd daarvan.”

Koninkrijk

Terwijl twee jongens elkaar proberen te overtroeven bij het timmeren, staat Ossenwaarde de tafels te overzien. Wat is haar drijfveer om Dabarwerk te doen? Ossenwaarde lacht. „Eigenlijk ben ik best toe aan vakantie. De laatste schoolweken zijn altijd druk en nu gelijk deze week vol activiteiten er achteraan. Toch vind ik het heel belangrijk en waardevol. Als Dabarteam trek je in zo’n week intensief met elkaar op. We verblijven deze week in de Opstandingskerk, het kerkgebouw van wijkgemeente De Samaritaan. Met het team deel je veel en je wordt daardoor gevoed. En dan mag ik het weer uitdelen onder de kinderen die hier komen. Zo ben ik dienstbaar in Gods Koninkrijk.”