De vrouw leerde De Vries, die werd neergeschoten en afgelopen donderdag overleed, zes jaar geleden kennen. Ze koos er bewust voor om uit de schijnwerpers te blijven, maar nu ze geen andere keuze heeft dan om anoniem te blijven, wil ze juist graag praten over haar vriend. „Nu wil ik niet die anonieme partner zijn over wie zoveel wordt gespeculeerd, maar nu moet het van de politie.”

Sinds de aanslag op De Vries, die vertrouwenspersoon was van de kroongetuige in het Marengo-proces, wordt ze beveiligd. Hoewel haar eigen veiligheid haar op dit moment niet „interesseert”, sprak ze vaak met haar partner over zijn veiligheid. „Ik was erop tegen dat hij vertrouwenspersoon werd van de kroongetuige in het Marengo-proces. Maar ik begreep ook waarom hij dit wilde doen: als misdaadverslaggever van dat kaliber wil je betrokken zijn bij zo’n mega-strafzaak. Maar nu zit ik wel met de vraag of ik meer had kunnen doen om hem ervan te weerhouden. Die vraag zal mij altijd blijven achtervolgen.”

Het verlies van De Vries „overtreft alles” wat ze tot nu toe heeft meegemaakt. „Ik dacht dat ik heel sterk was, maar soms denk ik: het is te groot, ik kan dit niet aan. Even, heel even, heb ik gedacht: had ik jou maar nooit ontmoet. Natuurlijk is dat egoïstisch, maar de pijn is zo groot, zo onbeschrijflijk.”