Volgens de economen zijn de prijsstijgingen het gevolg van vraag en aanbod. In veel landen worden coronabeperkingen opgeheven en mogen winkels weer open. Dat betekent ook dat de vraag naar allerlei producten toeneemt. Bovendien leggen bedrijven voorraden van allerlei goederen aan om tekorten tegen te gaan.

Tegelijkertijd zitten veel Chinese producenten aan de maximale capaciteit van hun fabrieken. Ze zijn nog altijd bezig om aan de inhaalvraag te voldoen die ontstond toen fabrieken in China vorig jaar een tijd dicht moesten tijdens de corona-uitbraak in dat land.

Omdat Azië zich eerder herstelde en daar veel producten worden gemaakt, was er vorig jaar veel vraag naar containers in dat deel van de wereld. In Europa en Noord-Amerika werd echter veel minder geproduceerd zodat de containers die daar aankomen lang niet allemaal weer teruggingen naar Azië. Dat zorgde voor containertekorten en stijgende prijzen voor zeetransport.

Die prijzen gingen nog eens verder omhoog door de blokkade van het Suezkanaal in maart en de sluiting van een belangrijke haven in China vanwege coronamaatregelen in mei.

Al die extra kosten worden uiteindelijk doorberekend aan de consument, stellen de economen van ABN AMRO. Bij meubelwinkels is dat bijvoorbeeld te merken. De fietsenbranche heeft al langer te maken met leveringsproblemen en stijgende prijzen en bij auto’s en elektronica is het vooral het tekort aan chips dat voor leveringsproblemen zorgt.

Bij andere sectoren zijn de problemen minder groot al zijn er signalen dat voedingswinkels last krijgen van een tekort aan karton. In de kledingwinkels zijn nog geen problemen, maar er zijn wel berichten dat in Bangladesh kledingfabrieken stil komen te liggen door corona. In dat Aziatische land wordt veel kleding gemaakt, waardoor dit ook in die sector tot problemen kan leiden.