In Turkije is de afgelopen jaren meer ruimte gekomen voor zeer orthodoxe groeperingen, zoals politiek salafisten. Die verspreiden hun boodschap via sociale media, boekwinkels en scholen. Van islamistische kringen in Turkije kan een stimulerende werking uitgaan, aldus de NCTV. „Daarnaast kan de felle antiwesterse retoriek van de Turkse regering een negatief effect sorteren. De Turkse overheid, en organisaties die aan de Turkse overheid gelieerd zijn, berichten structureel over de vermeend achtergestelde positie en discriminatie van moslims in Europa”, staat in de verkenning. Deze boodschap bereikt via Turkstalige media veel Turkse Nederlanders.

Eerder dit jaar lekte een concept-verkenning uit van de NCTV, waarin werd gesproken over een islamiseringsstrategie van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan. Dat zorgde voor grote onrust. Grapperhaus betreurde dat en benadrukte dat de analyse toen nog niet klaar was.

De overgrote meerderheid van de Turks-Nederlandse moslims houdt zich volgens de NCTV verre van islamitisch extremisme. Er is in deze gemeenschap „beperkte steun” voor radicale stromingen. Dat is al jaren zo en dat is niet veranderd, komt uit het onderzoek. Hoewel maar weinig jongeren vatbaar lijken te zijn voor extreem gedachtegoed en ook geen bedreiging zijn voor de nationale veiligheid, zijn er toch zorgen bij de NCTV.

„Dit gedachtegoed staat in veel opzichten haaks op de open, pluriforme en democratische Nederlandse samenleving. Omarming ervan kan er dus toe leiden dat deze jongeren zich verder verwijderen van een maatschappij die is gebaseerd op die waarden. Het kan op termijn leiden tot isolationisme en ondermijning van de sociale cohesie.”

In Nederland wonen ruim 420.000 mensen met een Turkse afkomst, uit de eerste en tweede generatie, van wie iets meer dan de helft in Nederland is geboren. Er zijn ongeveer 30.000 derde generatie Turkse Nederlanders. Het merendeel beschouwt zich moslim, met een gevarieerde beleving.