Als de oorspronkelijke eigenaar achterhaald wordt, krijgen de erfgenamen de kunst weer in bezit. Mocht er geen rechtmatige eigenaar meer te vinden zijn, dan wordt de kunst teruggegeven aan de Joodse gemeenschap. De ministerraad heeft vrijdag ingestemd met een voorstel van minister Van Engelshoven (Onderwijs, Cultuur en Wetenschap).

Het gaat om kunststukken die zowel tijdens de oorlog als in de jaren ervoor zijn gestolen, onder dwang zijn verkocht of op een andere manier onvrijwillig zijn afgenomen en nu in het bezit zijn van de Staat. Alle objecten in het beheer van de Staat worden opnieuw onderzocht op mogelijk nieuwe aanwijzingen over de herkomst. In totaal ging het om 3665 stukken. Daarvan zijn er 457 inmiddels teruggegeven.

Als meerdere erfgenamen zich melden en er niet onderling uitkomen wie het stuk ontvangt, dan besluit een onafhankelijke notaris daarover. Mocht de kunst teruggaan naar de gemeenschap, dan gaat dat in samenwerking met het Centraal Joods Overleg (CJO).

Sinds 2007 deed Nederland geen structureel onderzoek meer naar de roofkunst en dat is in strijd met internationale uitgangspunten, oordeelde een commissie vorig jaar.

Moreel juist

Het CJO noemt het „moreel juist” dat de kunst wordt teruggegeven aan de Joodse gemeenschap wanneer er geen rechthebbende wordt gevonden. „Het is altijd het standpunt van het CJO geweest dat Nederlandse musea of andere instellingen op geen enkele wijze zouden mogen profiteren van de moord op 6 miljoen Joden en hun beroving tijdens de Tweede Wereldoorlog”, stelt de organisatie. Het CJO hoopt dat het beleid internationaal wordt overgenomen.

De kunst die terugkomt in de gemeenschap wil het CJO inzetten voor educatieve doelen. Aan de hand van de kunstroof kan volgens hen duidelijk gemaakt worden hoe ingrijpend de Tweede Wereldoorlog is geweest. „Niet alleen keerde het overgrote deel van de Nederlandse Joden niet terug uit de vernietigingskampen, ze werden ook totaal beroofd.”