„Zeker weten”, lacht de 18-jarige Carolien van der Meer. In het centrum van Driebergen beantwoordt ze de vraag of ze blij is met de aanstaande versoepelingen van de coronaregels. „Die beperkingen hebben al zolang geduurd”, verzucht ze, haar mondkapje in de hand. Carolien vindt het fijn dat ze de komende tijd vaker in grotere groepen samen kan komen. „Ik wil graag nieuwe mensen leren kennen. Daar kwam het afgelopen jaar niet zoveel van.”

Dat ze vanaf komende zaterdag zonder mondkapje kan winkelen, staat haar wel aan. „Al is het ook wel een beetje spannend. Het zal de eerste weken raar voelen om dat mondkapje niet meer te dragen.”

Ontroerende ontmoeting

„Het werd tijd”, verzucht Susanne over het einde van de lockdown. Bezwaarlijk vond de moeder van twee kinderen vooral dat oudere mensen het afgelopen jaar zo weinig anderen zagen. „Daar werd ik echt verdrietig van. Ik ben vorige week voor het eerst in anderhalf jaar bij mijn moeder in Alkmaar op visite geweest en heb haar geknuffeld. Ze is gevaccineerd. Het was een ontroerende ontmoeting.”

De vrouw heeft altijd haar twijfels gehad bij het nut van mondkapjes. „Je zit met je vingers aan je gezicht als je zo’n kapje opzet, dus misschien verspreid je het virus dan juist wel meer.”

Ze zegt de coronavoorschriften in bijvoorbeeld winkels te hebben nageleefd, ook al had ze zo haar bedenkingen. „Voor één artikel moest ik al een winkelwagen meenemen. Maar dat deed ik dan toch maar. Ik wilde het winkelpersoneel niet belasten met zeurderige vragen”

Bakkersvrouw Hanneke Lakerveld verheugt zich erop dat klanten binnenkort weer zonder mondkapje naar binnen mogen. „Dat is goed voor de persoonlijke contacten. Je kunt dan weer liplezen en elkaar makkelijker verstaan.” Toch is ze er niet helemaal gerust op dat binnenkort diverse coronavoorschriften overboord gaan. „De versoepelingen gaan best snel. Dat vind ik spannend. Wat voor virusvarianten zullen vakantiegangers uit het buitenland meenemen?”

Bezorgd

Gemengde gevoelens heeft ook Rian (61). Enerzijds gunt de vrouw bijvoorbeeld jongeren „zeer” dat de overheid de coronateugels laat vieren. Maar aan de andere kant maakt ze zich zorgen. Haar partner heeft na een niertransplantatie in 2012 een sterk verminderde weerstand. „Vaccinatie lost dat probleem ook niet op.” Dus is Rian voortdurend bezorgd dat ze het virus mee naar huis neemt en haar partner besmet.

Eigenlijk betekent het einde van de lockdown juist voor haar en haar partner dat ze minder vrijheid krijgen. „Als anderen losgaan, moeten wij nog meer binnen blijven. Het zou fijn zijn dat er bijvoorbeeld een speciaal uurtje komt waar mensen zoals wij naar een museum kunnen. Samen met mensen die ook de coronaregels strikt in acht nemen.”

Einde van de lockdown? Het houdt de 43-jarige Helmer Helmers, universitair docent geschiedenis, niet sterk bezig. Al is hij blij dat hij binnenkort in de winkels geen mondkapje meer hoeft te dragen. Ook ziet hij uit naar de tijd dat hij weer meer op de universiteit in Amsterdam kan zijn. „Ik heb het afgelopen jaar wel heel erg op een paar vierkante meters geleefd. Ik wil ook weer wat vaker andere mensen zien.”

Dochter Liselot (14), naast hem in een winkelstraat, quasi-verontwaardigd: „Nou…” Vader Helmers lacht tegen dochterlief: „Jij bent erg leuk gezelschap.”

De historicus vindt dat Nederland „verwend” is. „Al dat geklaag over feestjes en terrassen. In de zestiende eeuw waren mensen veel weerbaarder. Ze waren gewend aan dood, tegenslag, belemmeringen. Denk aan de pestepidemiëen.”

Liselot grijpt in: „Je moet geen leed met leed vergelijken.”