Sinds de GGD begin juni meldde dat alle priklocaties indien gevraagd een stempel zouden zetten in het inentingsboekje van de gevaccineerde, is het een gekkenhuis bij de SDU. Veel mensen hadden er geen of waren het kwijt. Het vaccinatieboekje van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) is al jaren in omloop en wordt vooral gebruikt door mensen die veel reizen. Bepaalde landen eisen ook prikken tegen bepaalde ziekten en die kunnen met het boekje worden aangetoond.

Er zijn weliswaar voldoende exemplaren te vergeven, maar de afhandeling van de bestellingen van en verzendingen aan particulieren is een enorm werk voor de SDU. Normaal verkoopt SDU 300.000 boekjes per jaar via bedrijven als KLM Health Services en natuurlijk de GGD. Alle afdelingen zetten zich echter schrap om alles in goede banen te leiden en er zijn zeker zes uitzendkrachten ingehuurd om de telefoon te beantwoorden, want het belcentrum wordt continu platgebeld.

Mensen die geprikt zijn krijgen vanaf het begin van de vaccinatiecampagne een ‘registratiekaart coronavaccinatie’, maar velen namen meteen al hun gele boekje ook maar mee naar de priklocatie. Sommige GGD’en vulden de coronaprik wel in, andere aanvankelijk weer niet. Uiteindelijk besloot de GGD het gebruiken van het gele boekje tot regel te maken, althans voor iedereen die wil dat de coronaprikken in dat document komen te staan. Wie al geprikt is, kan terug met zijn of haar boekje om alsnog een stempel te halen.

Voor reizen naar een aantal landen is de vermelding van de coronaprikken in het gele boekje op dit moment wel genoeg, maar lang niet voor alle. Intussen wordt er gewerkt aan een app waarmee de gevaccineerde moet kunnen aantonen dat zij of hij geprikt is, maar daarover bestaat nog onduidelijkheid. Dat bewijs zou in de hele EU geldig moeten zijn. Daar komt bij dat de prikken dan wel geregistreerd moeten zijn bij het RIVM, maar vooral bij prikken door de huisarts is dat nog niet allemaal gelukt.